Śmierć nadejdzie dziś Happy Death Day

Gdyby _Mean Girls_ i _Groundhog Day_ miały dziecko... a to dziecko potem cię ugodziło... H_appy Death Day_ to niedoskonały film, z którym świetnie się bawiłem. Byłem zainteresowany już od pierwszego zobaczenia zwiastuna i chociaż nie trafi do moich top 5, na pewno nie byłem rozczarowany.

Happy Death Day to zaskakująco świetna zabawa. Nie ma powodu istnienia poza opowiedzeniem filmu slasher w formule Groundhog Day, ale jest zabawny gdy chce być, przerażający gdy chce być, a Jessica Rothe ma świetną obecność na ekranie. Film mógłby skorzystać z bardziej kreatywnych zabójstw (i ratingu R), ale na jedno lub dwa obejrzenia, Happy Death Day na pewno dostarczy rozrywki.

_Happy Death Day_ działa, ponieważ Rothe jest charyzmatyczną główną postacią, przywołującą występy scream queenów z przeszłości. Większość innych postaci jest o wiele bardziej drugoplanowa, więc ciężar spoczywa na Rothem, aby ożywiła podstawową rolę. Jako główna postać Tree musi być wystarczająco intrygująca, aby widz tolerował powtarzalny charakter gatunku, ale także wystarczająco elastyczna, aby pozwolić swojej postaci na wzrost. Jej relacja z Carterem jest szczególnie interesująca, ponieważ musi się rozwijać w ciągu jednego dnia dla Cartera (który zapomina wszystko, gdy dzień się resetuje) i zmieniać dla Tree przez wiele różnych wersji jednego dnia, który przeżywa. Ich relacja musi być zarówno pustą kartą, jak i sprawiać wrażenie, że igła przesunęła się do przodu na końcu każdego powtórzonego dnia. Broussard i Rothe są w stanie to sprzedać całkowicie już od pierwszego razu, gdy Tree budzi się zdezorientowana w łóżku Cartera.

Blumhouse zabili to z tym jednym! 😜 Gdyby Dzień Świętego Walentego i Krzyk mieli dziecko, byłby to ten zabawny klejnot filmowy! Poszedłem do niego z niskimi oczekiwaniami i byłem tak miło zaskoczony i bardzo dobrze się bawiłem. Gra Jessicy Rothe jest urocza, bierze typowy trope złej dziewczyny i wypełnia go duszą i urokiem. W świecie remake'ów i rebootów Happy Death Day błyszczy z zabawną fabułą i świetną grą aktorską. Zdecydowanie warto obejrzeć.

Happy Death Day bierze klasyczny wzorzec slashera i zmienia go w zabawną, świadomą siebie zagadkę z pętlą czasową. Fabuła nie jest zbyt głęboka, ale działa dzięki swojej energii i tempie. Reżyseria utrzymuje rzeczy interesujące, balansując między horrorem, komedią i lekkimi momentami, bez uczucia wymuszenia. Choć kinematografia nie jest przełomowa, skutecznie buduje napięcie w odpowiednich momentach i dobrze współgra z koncepcją powtarzającego się dnia. Scenariusz stawia bardziej na humor i momenty związane z postaciami niż na hardcore'owy horror, co może nie przypaść do gustu wszystkim, ale nadaje filmowi jego własną tożsamość.