Zakonnica The Nun

Przerażająco klasyczne. Powolne i nudne. Nawet hype wokół filmu Conjuring nie mógł uratować tego filmu. Porusza się naprzód z bolesnym tempem, nie wnosi nic nowego na stół i nawet nie jest straszny.

Ogólnie podobał mi się The Nun, to straszny i zabawny film z kilkoma ładnymi ujęciami i scenami (oświetlenie, kąty kamery i tak dalej). Przejścia z jednej sceny do drugiej były trochę dziwne, a cała historia miała bardziej fantasy ton niż realistyczny ton, jaki miały filmy The Conjuring i Annabelle. Wiele z historii wydawało się, że jest tylko wymuszone, aby przygotować ujęcie lub scenę, co mu szkodzi. To nie jest doskonały film, ale obejrzałbym go ponownie. To jak Indiana Jones spotyka Silent Hill. Żaden z aktorów nie wydawał się nie na miejscu ani powierzchowny, to naprawdę doceniam. Każdy wydawał się wiarygodny i naturalny w swoich rolach i otoczeniu, nie na siłę.

Horror wraca! I z zemsty. Zakonnica nie jest dla osób, które nie lubią filmów grozy lub są już na nie wypalone. Nie oczekuj również rozwoju postaci. Nie oczekuj, że będziesz zszokowany, tak jak byłeś, gdy oglądałeś Egzorcystę. Przeczytałem kilka recenzji krytyków, gdzie po prostu tego nie rozumieli. Używają słów, aby opisać to jak „używanie każdego sztucznego triku w horrorze”, „przewidywalne”, „rzucanie wszystkiego na kuchenny zlew”, czy „niewystarczający rozwój postaci”. Zapomnij jednak na to, ponieważ ten film ma więcej pazurów, niż byś się spodziewał.

Chciałem polubić ten film, ponieważ jest powiązany z filmami Conjuring, ale był okropny, już na początku było to oczywiste. To był nudny, nudny film z tanimi jump scare. Jedynym powodem, dla którego daję mu 4, a nie 3, jest to, że był ładnie nakręcony i aktorstwo nie było takie złe.