Dziadek do orzechów i cztery królestwa The Nutcracker and the Four Realms

Więc to nie była moja pierwsza wybór na obejrzenie tego filmu, ale przyznaję, że to zrobiłem i tak naprawdę nie byłem zbyt wkurzony. Rozśmieszyło mnie i poczułem się jak w święta. Zdecydowanie polecam, abyś tego jeszcze nie wykluczał, to świetna wycieczka do kina.

'Dziadek do orzechów i cztery królestwa' nie jest koniecznie zły, po prostu dość słaby. Film jest nieszkodliwy i prosty, nadaje się pewnie na okres świąteczny. Ogólnie jednak nie jest dobry - pomimo fajnych efektów i kilku wielkich nazwisk. Keira Knightley (Sugar Plum), Helen Mirren (Mother Ginger) i Morgan Freeman (Drosselmeyer) to znane twarze i sprawiają przyjemność na podstawowym poziomie, ale ich postacie są dość nietrwałe. Mackenzie Foy (Clara) i Jayden Fowora-Knight (Philip) są w porządku razem, podczas gdy Jack Whitehall (Harlekin) i Omid Djalili (Kawaler) są inteligentnymi obsadami - jeśli też niewykorzystanymi. To fabuła sprawia, że ten film traci, wszystko to sprawia, że oglądanie jest rozczarowujące - osobiście nigdy nie wczułem się w to. Uderzenia historii są dość przewidywalne, zwłaszcza główny zwrot. Jak zauważono, efekty specjalne są wystarczająco przyjemne - podobnie jak atmosfera świąteczna, którą tworzy. Bardzo średnie. Możesz obejrzeć co gorszego, ale uważaj.

Kiedy „Clara” (Mackenzie Foy) podąża za tajemniczym złotym wątkiem, znajduje się w magicznym królestwie, które okazuje się być rządzone przez jej matkę, według jej nowego przyjaciela „Nutcracker” „Capt. Philipa” (Jayden Fowora-Knight)! Potwierdza to wielki i dobry w swoim zamku, po czym musi ogłosić, że jej matka już nie żyje. Czy to czyni ją królową? No na pewno jest kilka przeszkód, a młoda dziewczyna i jej odważny przyjaciel wojskowy muszą powstrzymać plan przejęcia królestwa i przywrócić pokój i spokój. To zostało poddane pełnej obróbce Disneya: wygląda zachwycająco, kostiumy, scenografia i efekty wizualne są świetnie uzupełnione przez ścieżkę dźwiękową Jamesa Newtona Howarda, która od czasu do czasu korzysta z oryginalnych motywów Czajkowskiego. Problem polega jednak na tym, że reszta narracji jest całkowicie roztrzaskana. Charakteryzacje są pomieszane i pochodne, przy czym Keira Knightley poważnie zagraniczna „Sugar Plum” prosto z „Igrzysk śmierci”, a Dame Helen Mirren jako „Mother Ginger” występuje zbyt rzadko, aby uratować ten chaotyczny i rozczarowujący przekaz. Uważni wśród nas mogą zauważyć Richarda E. Granta i około połowy filmu występuje dość urocza sekwencja baletu, ale niestety istota tego filmu naprawdę brakuje. Niestety, dużo stylu, ale mało treści tutaj. Wygląda jednak dobrze.