Lista Schindlera Schindler's List

Reżyserowane przez Stevena Spielberga, to imię wystarczy. Cieszy się ogromną miłością i uzasadnionym uznaniem. To nie jest tylko plotka, ale jego imię przekracza miliony odwiedzających kina i wielokrotne odtwarzania OTT. Ten film jest jednak wyjątkowy, ponieważ Spielberg jako Żyd odczuł ból Holocaustu i dlatego było to osobiste. Dziadkowie ze strony ojca Spielberga byli Żydami z Ukrainy. Naprawdę mam nadzieję, że sytuacja na Ukrainie szybko się uspokoi i ktoś kiedyś nakręci film o kryzysie na Ukrainie.

Istnieje potężny mały niskobudżetowy wysiłek z Ralphem Richardsonem zatytułowany "The Silver Fleet" (1943), który ilustruje, jak trudno było tym na okupowanych terytoriach kontynuować to, co było właściwe, nie wyglądając jak kolaborant i/lub nie skończyć przodem do ściany nazistowskich kul. No cóż, tutaj Steven Spielberg bierze tę niebezpieczną okupację i nieco ją zwiększa, gdy tytułowy czeski przemysłowiec i producent broni (Liam Neeson) znajduje, że jego rosnąca odraza do brutalności ich nowej okupacyjnej władzy popycha go, przy skutecznej pomocy swojego żydowskiego menedżera fabryki "Stern" (Ben Kingsley), do znalezienia sposobów na zapobieżenie ich rutynowemu mordowaniu. Ich wyjście naprawdę nie jest opcją, więc wymyśla sposoby przekonania władz, że są bardziej użyteczni żywi i przyzwoicie karmieni/zakwaterowani - nawet sugerując użyteczność małych palców dzieci do polerowania łusek - aby uniknąć deportacji do teraz w pełni funkcjonującego obozu zagłady Auchwitz. Historia jest historyczna, ale sposób, w jaki jest tu dostarczana, jest wzruszająca i potężna. Stopniowa zmiana Schindlera od obojętności spowodowanej chciwością do aktywnej troski jest dobrze obsługiwana przez przemyślaną grę Neesona, a Kingsley dobrze działa jako jego niskopoziomowy, ale kluczowy współspiskownik. Pozytywne opinie muszą również pójść do Ralpha Fiennesa z, myślę, najlepszym przedstawieniem jego kariery jako odrażającego dowódcy Goetha, który łączy prawie każdy element najgorszego w ludzkiej naturze w jedną okropną jednostkę wywołującą namacalne poczucie odrazy. Czy musi trwać 3¼ godziny? Cóż, nie jestem tego taki pewien, i są chwile, kiedy powtarzające się przygnębienie ich wyczerpującego środowiska ryzykuje zdesensybilizowanie przekazu trochę, ale w większości przypadków znieważające i przerażające życie prowadzone przez żydowskich więźniów oraz coraz bardziej niebezpieczna ścieżka, którą podążają ci, którzy starają się pomóc, są dobrze utrzymane dzięki niektórym oszałamiającym zdjęciom i nietypowej ścieżce dźwiękowej Johna Williamsa. To zdecydowanie okazja do zobaczenia na dużym ekranie - jakoś telewizja zmniejsza jego wpływ, więc jeśli możesz, zobacz go w kinie. Tak czy inaczej, oferuje kilka pouczających lekcji o okrucieństwie człowieka i ludzkości wobec naszego bliźniego!

Emocjonalnie silny i historycznie bardzo ważny. Ten film porusza być może najtrudniejszy temat w historii ludzkości, i robi to z klasą, celem i doskonałą realizacją filmową. Liam Neeson jest genialny jako Schindler; Fiennes jest całkowicie przerażający jako okropny Goth, a wszyscy inni aktorzy uderzają w sedno. Decyzja o zrobieniu go czarno-białym sprawia, że Lista Schindlera wyróżnia się i wydaje się odrębna, to kawał geniuszu. W końcu ten film opowiada o całkowitej zepsuciu, do jakiego zdolne jest ludzkość, ale także o całkowicie genialnym heroizmie, na który zdolne jest ludzkość. II wojna światowa i Holocaust w realnym życiu wydobyły z nas to najgorsze jako gatunek, a przyniosły to, co najlepsze, ten film to uchwycił, ale także uchwycił złożoność ludzi, którzy byli w centrum najbardziej dramatycznych wydarzeń w historii świata, żaden inny film nie robi tego tak dobrze. Top jakość i bardzo dobry punkt wyjścia dla osób niezaznajomionych z niuansami reżimu nazistowskiego.

Już nie wiem, jak się teraz czuję. Kiedy to się pojawiło, bardzo mi się to podobało. Myślałem, że to świetny film, ale miałem 13 lat i grało to na moją miłość do historii. Teraz patrząc na to, myślę, że jest dobrze zrobione, pod względem reżyserii podoba mi się. Ale Mel Brooks poradził sobie lepiej z czarno-białym oświetleniem w filmie Young Frankenstein. Patrzę na to z perspektywy fotografii i filmu i wiele rzeczy bym nie zrobił w ten sposób. A potem Ralph Fiennes, nienawidziłeś go w filmie, ale nienawidziłeś go z powodu tego, kogo grał, i miałeś go nienawidzić. Prawie wcale nie ma go w filmie, a zrobił najbardziej zapadającą w pamięć robotę. Prawie zapominasz, że jest tam też Liam Neeson. Ralph nawet prześwietla Bena Kingsley'a, a Ben na pewno podjął złe decyzje, ale zazwyczaj jest zawsze dobrym aktorem. Patrząc teraz, wiele rzeczy naprawdę powinno być zrobionych lepiej. Nie mam już 13 lat, to film AAA, jest wiele rzeczy źle z nim teraz, przez co nie mogę tego przeskoczyć. To nie jest źle. Wciąż powiedziałbym ci, żeby to obejrzał, to nadal ważny film, ale teraz mnie to irytuje.