I tak cię kocham The Big Sick

Uroczo zabawne. Wcale nie jest to klasyczna komedia. Trochę za dużo odniesień do Ubera, ale nadal film, który można obejrzeć wielokrotnie. (Obejrzałem na przedpremierze w Seattle.)

Naprawdę zabawna i niezmiernie wzruszająca romantyczna komedia w stylu _While You Were Sleeping_. Faktycznie nie jest sprawiedliwe porównywać ten film do innych, ponieważ historia tutaj jest całkowicie prawdziwa, a nie zmyślona na potrzeby ekranu. To jest prawdziwa historia z życia Kumaila Nanjianiego o tym, jak poznał swoją żonę i jest niesamowicie wzruszająca. Kumail i Zoe są naprawdę świetni, ale sercem i duszą filmu są Holly Hunter i Ray Romano. Są naprawdę znakomici i każda scena, którą dzielą z Kumailiem, podczas gdy Emily jest w śpiączce, jest spektakularna. Obejrzałbym ten film od początku do końca ponownie teraz, gdybym miał na to siłę - jest to niesamowicie wyczerpujące emocjonalnie doświadczenie; płakałem może 4 razy podczas filmu. Niesamowite, jak niezawodnie genialna zawsze jest Holly Hunter, i mam nadzieję, że przyciągnie uwagę nagród za tę rolę. Naprawdę mnie poruszyła. Jej wykonanie „_Masz coś przeciwko?_” przed położeniem się do łóżka z Romanem na końcu było tak pięknym momentem postaci.

PEŁNA PRZEJAWNOŚĆ: Widziałem to, gdy ciężko pracowałem w foodtrucku na plenerowym kinie. Przegapiłem całe fragmenty i z pewnością nie miałem pełnego skupienia. Dam temu filmowi właściwą szansę w późniejszym terminie i obok tego kolejną recenzję. To, co widziałem z The Big Sick, zdecydowanie miało potencjał dla mnie, nawet miałem jedno prawdziwe śmiechu, ale amerykańskie komedie rzadko jeśli kiedykolwiek rezonują ze mną. Wiem, że ten film podchodzi do tego w zupełnie inny sposób niż twój standardowy Sandlerowski festiwal, i to doceniam, ale nie zostałem wystarczająco wciągnięty z tego, co udało mi się uchwycić, aby się z tym zgodzić.

Brainwashed!!! To najbardziej przereklamowany film, nie tylko tego roku, ale w ogóle. Tytuł mówi wszystko, wielki chory film. Trzeba pamiętać, że oparty był tylko na faktach, nie na biografii. Ponieważ całą opowieść zmienili na potrzeby kina. Aby oszukać ludzi od prawdziwej prawdy. Terroryści są pokazani w dobrym świetle. Dobrzy ludzie nie będą wspierać takich barbarzyńców.

Dobry film, prawdopodobnie nie obejrzę go ponownie, ale mogę polecić, jeśli poradzisz sobie z przygodą medycznego nagłego wypadku. Jeśli widziałeś film "Gwiazda nas nie zgaśnie", ma to dla wielu z tego podobny klimat. Jestem fanem Kumaila Nanjianiego, a bardziej podoba mi się Emily Gordon, szczerze trochę jestem rozczarowany, że nie zagrała w swojej własnej historii, ale rozumiem jej powody. Zoe Kazan, Ray Ramono i Holly Hunter są w tym świetni, wszyscy byli bardzo naturalni. Kumail jest główną postacią, a duża część historii skupia się na rodzinnych głupotach, ale (nawet jeśli jest w śpiączce przez większość czasu) Emily jest równie gwiazdą historii. O to chodzi, ponieważ to (prawie) prawdziwa historia dwóch osób, które połączyły się, aby stworzyć jedno życie, i jest to TAK osobiste....tak bardzo osobiste. Myślę, że Kumail chciał nakręcić film tylko po to, aby przestał opowiadać (raczej długą) historię osobiście, "Po prostu obejrzyj film." Wiem, że wiele z tego to tylko prawda, ale adaptacyjne pisanie dla tego jest doskonałe, struktura utrzymuje dobrze wyważone tempo między wszystkimi wydarzeniami, mamy (wiele) strat i (potężne) zyski. Do historii wprowadzono nawet dobrą dawkę komedii, ale trudno poradzić sobie z ciężkim obciążeniem medycznym historii Emily. Może to być bardziej wpływowe ze względu na czas w moim życiu, ale niezależnie od tego, jest tam. Nie sprawia to, że jest to najbardziej pozytywne doświadczenie. Emily oczywiście wraca do zdrowia, jak to miało miejsce w rzeczywistości, a teraz Kumail ma film, który przypomina jej, że uratował jej życie *przekręcenie oczami*. Koniec jest bardzo podnoszący na duchu, a czasem miło jest zobaczyć kawałek historii na ekranie, ale bądź świadomy, że to jest to, co to jest, w większości.