Batman The Batman

„The Batman“ to bardzo intrygująca i niezapomniana opowieść, która jest jedną z najlepszych adaptacji postaci w ogóle. W 1989 roku Michael Keaton był bardzo kontrowersyjnym wyborem na rolę Batmana, ale szybko udowodnił swoim wątpiącym, że film „Batman“ i jego kolejny sequel „Batman Returns“ stały się ogromnym sukcesem kasowym, zanim Keaton odłożył płaszcz. Keaton pozostał dla wielu złotym standardem, a jego największym rywalem jest prawdopodobnie Christian Bale. Kiedy Robert Pattinson został nowym Batmanem, wzbudziło to zainteresowanie, ale i obawy, ponieważ aktor, który jest głównie znany jako Edward z filmów „Zmierzch“, wydawał się dziwnym wyborem. Jednak każdy, kto widział niektóre z jego ostatnich prac, w tym jego występ w „The Lighthouse“, zrobiłby mu krzywdę, mówiąc, że nie jest gotowy do tej roli. W „The Batman“ widzowie dostają ciemniejszego i bardziej złamanego Bruce'a Wayne'a, Emo odosobnionego, który jest daleki od Społecznego człowieka, który był przez dziesięciolecia przedstawiany, i bardzo ponurej i wycofanej osoby, która nie emanuje uroku ani wdzięku, a nawet ma problemy z utrzymywaniem kontaktu wzrokowego. Kiedy burmistrz Gotham City zostaje zabity krótko przed wyborami przez tajemniczą osobę znaną jako „Riddler“ (Paul Dano), wezwany zostaje do pomocy policji vigilante znany jako „The Batman“ pod dowództwem Lt. Jamesa Gordona (Jeffrey Wright). Gordon współpracuje z Batmanem od pewnego czasu, ale wyraźnie widać, że jego związek z nim nie przyniósł mu żadnych przysług wśród jego kolegów, wielu z których otwarcie kwestionuje jego wykorzystanie i zaangażowanie na miejscach zbrodni. Dalsze komplikacje pojawiają się dzięki wskazówkom pozostawionym na różnych miejscach zbrodni, które są adresowane do The Batmana i powodują, że wielu wierzy, że współpracuje z tym, którego próbują powstrzymać. W miarę rozwijania się śledztwa, pojawia się ciemna strona Gotham City w postaci zaginionej dziewczyny, która została sfotografowana z żonatym burmistrzem i może być kluczem do śledztwa. Jej zaginięcie prowadzi jej przyjaciółkę, Selinę Kyle (Zoe Kravitz), do przyjęcia swojej roli Catwoman i wnika głęboko w podziemie, które zamieszkuje śmiertelnych osobników, w tym Carmine Falcone (John Turturro) i Pingwina (Colin Farrell), wśród innych, gdy ona i Batman prowadzą swoje własne dochodzenia, które czasami się pokrywają i dalsze komplikują sprawę. W miarę narastania liczby ofiar i wyścigu Batmana, aby odkryć prawdziwą metodę za szaleństwem Riddlera, tło staje się ciemniejsze i bardziej złowieszcze w śmiertelnym wyścigu z czasem. Film unika zwykłego nadmiaru sekwencji akcji i błyszczących efektów specjalnych, które są powszechne w filmach związanych z komiksami, zamiast tego daje widzom powolną, palącą się zagadkę morderstwa, która przyciąga ich uwagę od początku do końca trwania trzech godzin. Ciemny i złowieszczy ton filmu podkreśla przerażające i ostre dźwięki pianina tematu filmu, które przenikają film i potwierdzają, że ten film jest jasno skierowany do dorosłej publiczności.

Recenzje i szum wokół tego filmu były ogromne! Porównania do Mrocznego Rycerza podniosły moje oczekiwania... prawdopodobnie trochę za wysoko. Spodziewałem się być zaskoczony, ale nie zostałem, mimo że Batman to wyjątkowy film. Kinematografia i wizualizacje są oszałamiające. Matt Reeves dokonał kilku genialnych wyborów twórczych, wśród których znalazły się bardziej zamknięty rockowy grunge Bruce Wayne i Riddler, który był silnie inspirowany Zodiakiem. Aktorstwo również było fantastyczne, Zoe Kravitz i Paul Dano zaprezentowali kilka wybitnych występów. Batman jest napędzany psychologicznym i tajemniczym nastawieniem w porównaniu do akcji komediowego stylu większości filmów o superbohaterach. Moją jedyną skargą jest to, że tajemnica wydawała się dość przewidywalna. Nie byłem zaskoczony żadnymi zwrotami akcji. Ostatecznie był to wspaniały dodatek do franczyzy Batmana i nie mogę się doczekać, co przyniesie przyszłość.

Batman zasługuje na cały hype, który wywołał i jeszcze więcej. Matt Reeves dostarcza wyraźnie ciemniejszy, bardziej intensywny, przerażająco realistyczny thriller noir niż poprzednie adaptacje, z agresywnie mścicielskim Bruce Wayne / Batmanem i straszącym, tajemniczym, szalonym Riddlerem. Kinematografia Greiga Frasera - mrożące wizje Batmana i oszałamiające ujęcia Gothamu - oraz muzyka Michaela Giacchino - naprawdę uzależniająca, podnoszą cały film - sprawiają, że ta adaptacja jest najładniej wyglądającą i najlepiej ocenianą kinową wersją Batmana w historii. Nawet przy skoncentrowaniu narracji na pracy detektywa, sekwencje akcji są ekscytujące i pięknie sfilmowane. Cała obsada jest wyjątkowa, zwłaszcza Paul Dano i Robert Pattinson - ten ostatni niszczy wszelkie wątpliwości co do swojego talentu. Oprócz krótkiego okresu pod koniec drugiego aktu trzy godziny mija w mgnieniu oka. To jeden z najlepszych filmów roku i uczciwy konkurent w dyskusji o najlepszym filmie komiksowym wszech czasów.

Paul Dano i Colin Farrell są nadzwyczajni, ale _Batman_ to trzygodzinna wędrówka przez Gotham, która kończy się nadmiernie przesadzoną zagadką, która nie jest warta rozwiązania. To, że Batman i Jim Gordon mówią obaj chrapliwymi szeptami, wydaje się nadmiernie, podobnie jak upór Gordona w nazywaniu Batmana „Szefem” za każdym razem, gdy są razem. Film zasługuje na uznanie za wyeksponowanie podziemia przestępczego w Gotham, ale narracja w _Batmanie_ jest jak Bugs Bunny, który miał skręcić w lewo w Albuquerque; błądzenie w mrocznej króliczej nory, które nie jest całkowicie konieczne.

Arcydzieło. Najlepszy film DC jak dotąd

Nasze blizny mogą nas zniszczyć, nawet po zagojeniu się fizycznych ran. Ale jeśli je przeżyjemy, mogą nas przekształcić. Mogą dać nam siłę do wytrwania i siłę do walki.

To jest mistrzowskie, nie ma co do tego wątpliwości! Matt Reeves zrobił świetną robotę z filmem <em>'The Batman'</em> z 2022 roku. Trudno jest nie porównywać tego z innymi filmami o Batmanie, choć to wina DC/Warner Bros., że tak często go ostatnio pokazywali. Od razu powiem: powiedziałbym, że <em>'Batman Begins'</em>/<em>'Mroczny rycerz'</em> są lepsze, nie o wiele, co dotyczy również występów postaci.

Podoba Batmana z naivego i przegranego punktu widzenia z jego bogatej wieży, jako bogaty dziedzic, którego wywołują zarówno zdrowi (Catwoman), jak i chorzy (Riddler) ludzie, podczas gdy pozostaje nieświadomy, aż konsekwencje dosłownie zalewają miasto. Podczas gdy wykorzystuje pomysł Batmana jako płaszcza do przetwarzania traumy, jego nieuwaga wobec własnego statusu celebryty i wizerunku tworzy niezamierzone skutki uboczne, ponieważ śmierć jego rodziców skupiła uwagę na ludziach, którzy byli ważni jego własnemu zamglonemu pojęciu „zemsty“, które zostały przechwycone przez bandytów, co prowadzi do uświadomienia sobie, że zmienia się punkt widzenia, co ostatecznie prowadzi do szerszej perspektywy i bezinteresownego działania w odcięciu kabla i pomocy innym. Nadzieja jest ważniejsza niż jego pojęcie sprawiedliwości, w końcu empatia jest brakującym elementem przez cały czas. Zamiast być obserwatorem jak Riddler podczas swojego głównego planu (Riddler lornetka na burmistrza, Batman lornetka na Catwoman), zmienia się w to, aby pomagać na ziemi, już nie z jego wysokiego zamku.

Ten film jest tak misternie wykonany, jest tak wiele detali, rzeczy, które można zauważyć przy wielokrotnym oglądaniu i nie zauważyć ich za pierwszym razem. Jest tak wiele rzeczy, które nie są jednoznacznie powiedziane, co nadaje temu filmowi tak wiele treści. Tak wiele warstw i subtelności opowiadania historii. Gotham City czuje się tak, jak powinno, jak swój własny charakter i trawiasty bagno korupcji i brudu. Czuje się brudno, nieopracowanie... jest to niesamowite.

OK, zabij mnie teraz - ale można się domyślić, kiedy oglądasz film w kinie i widzowie zaczynają być trochę niespokojni. Cóż, mi się to przydarzyło z tym zbyt długim i dość nudnym filmem. Początkowe kilka, jakby dystopijnych, scen przypomniało mi "Łowcę androidów" (1982) i ruszamy z kopyta. W środku gorącej walki o stanowisko burmistrza, gość w masce gazowej (później dowiadujemy się jako "Zagadkowy") brutalnie likwiduje obecnego kandydata, co przyciąga "Batmana" (Robert Pattinson), aby pomógł swojemu policyjnemu koledze "Gordonowi" (Jeffrey Wright) w śledztwie. Wygląda na to, że zabójca chciał, aby to się stało, ponieważ nasz zamaskowany bohater dostaje kartę z wskazówką. Wkrótce wielcy i dobrzy miasta padają jak muchy, a wyłania się sieć korupcji i oszustwa w najwyższych szczeblach rządu. Osobiście wszystko to uznałem za trochę nudne. Płynie to strasznie wolno, a po chwili nieustająca ciemność i bardzo ładne, ale zasnute, starania Pattinsona zaczęły mnie nudzić. Jest mnóstwo dziur w fabule - zwłaszcza jak "Zagadkowy" potrafi dokonać niezłych przestępstw bez konieczności wspinać się na wysokie budynki, czy przechytrzyć ostro strzeżone ofiary jego szaleństwa. Sceny z całkowicie niechronionym prokuratorem (Peter Sarsgaard) na zaciemnionej ulicy są po prostu głupie. Colin Farrell to prawdopodobnie moje wyróżnienie jako dwulicowy "Oz", a Zoë Kravitz ("Cat Woman") oferuje nam kilka przyzwoitych akrobacji, ale w przeciwnym razie, to jest ogromnie przereklamowana sprawa, która ma poważny brak dialogu, jest mocno oceniona i podczas prawie trzech godzin niewiele się dzieje. Naprawdę bardzo niechętnie pozwala nam odejść. Przyznam, że moja pierwsza domysłna zakończenie była trochę optymistyczna, ale mogłoby się zakończyć przynajmniej jeszcze cztery razy, zanim w końcu pozwolimy sobie rozprostować nogi. Może wyglądać lepiej za drugim razem, ale na razie nie ma nic, o czym warto pisać do domu.

Dobra, choć nie wspaniała, ta najnowsza inkarnacja Batmana jest dobrze wykonana, choć też niesamowicie mroczna. Podobała mi się gra Roberta Pattinsona i nie użył irytującego głosu, który trochę zepsuł Mrocznego rycerza i jeszcze bardziej Mrocznego rycerza powstającego. Ogólnie jednak podobała mi się fabuła (części inspirowane Długim Halloweenem) i dobra obsada, z Paulem Danem dającym złowieszczy występ jako Zagadkowy i nie mogę się doczekać więcej od Zoe Kravitz jako Selina/Catwoman. **4.0/5**

Jestem tak zmęczony filmami o superbohaterach. Mimo to, że mam lekki przypadek korony, chciałem coś obejrzeć, co by mi łatwo przeszło, i Batman był dostępny, więc go wybrałem. Muszę powiedzieć, że ten film jest dla mnie jednym z nielicznych filmów o superbohaterach, które mi odpowiadają. I to pomimo tego, że widziałem każdy inny film o Batmanie od Tima Burtona z 1989 roku. Myślę, że to jest najlepsza próba. Z trzygodzinnym czasem trwania to jest jak oglądanie trójczęściowego miniserialu. Obsada jest doskonała. Atmosfera jest ponura, ale nie depresyjna. Realizacja jest niesamowita, nie mam tu wiele do zarzucenia. Gdybym miał coś zmienić w tym filmie, to jest to, co czuję jako pewne zbyt 'PG-owe' podejście do Batmana. Chciałbym zobaczyć tego Batmana jako antybohatera, w bardziej surowym stroju, z mniej dzwonami i gwizdkami, i zdecydowanie bez peleryny, niszczyciela, zabójcy, z eksploracją strasznych następstw, jakie by to przyniosło, włącznie z wpływem na jego psychikę, zamiast strategii 'pobić i puścić', którą stosuje w tym filmie. Ten fragment po prostu nie pasuje ani do ponurego nastroju, który tworzy fabuła, ani do pozornej depresji egzystencjalnej maskowanego bohatera. Myślę, że to uzasadnia kolejną odsłonę tego cyklu. Jestem naprawdę zaskoczony, jak wiele treści jest w tej postaci. 1 gwiazdka odjęta za rasistowskie podejście Catwoman, bez tego, żeby było to przedstawione jako problem.

Kolejna recenzja na TMDB dotycząca tego filmu. Co takiego jest w komiksach, co przyciąga tak dużo zainteresowania? Już nie jestem fanem superbohaterów, ani w filmach, ani w źródłowych komiksach. Widziałam niektóre z serii Marvela i jedynym, który bym obejrzała wielokrotnie, gdyby mi się trafił na ekranie, jest Człowiek Mrówka i Osa, z jego dowcipem, akcją i humorem.

Film Batman jest największym filmem na żywo z Batmanem. To jest ten typ filmu o Batmanie, na który czekałem całe życie. Jest ciemny i realistyczny, ale również stylowy i wielki. Nie jest ograniczony zobowiązaniem do realizmu jak trylogia Mrocznego rycerza, ani obciążony wspólnym uniwersum jak DCEU. To jest coś innego. Nastrojowy, przerażający, wizualnie oszałamiający, inspirowany Davidem Fincherm, trzygodzinny detektywistyczny epicki z niektórymi z najlepszych interpretacji postaci, jakie kiedykolwiek pojawiły się na ekranie.

Film był moim zdaniem jednym z najlepszych filmów Batmana, ale szczerze mówiąc nie podobał mi się ten portret Batmana. Nie czułem, że to był Batman, bardziej jak BatDude. Jak człowiek w prawdziwym życiu, który dorastał oglądając Batmana i postanowił walczyć z przestępczością pod jego imieniem. Ogólnie rzecz biorąc, zdecydowanie warto obejrzeć!

Batman powraca do swoich korzeni detektywistycznych i jest to powiew świeżego powietrza. Robert Patterson jest oszałamiający jako Batman. Zwroty akcji, jakie podejmuje nowy Riddler, są zabawną przejażdżką.

Muszę być szczery, ten film jest naprawdę dobry. Ale dlaczego dałem mu tylko 2 na 5 gwiazdek? Dla mnie to nie jest dobry film o Batmanie. Miałem duży problem z napisaniem tej recenzji, ponieważ to naprawdę dobry film. Po prostu mi się nie podobał jako film o Batmanie.

Batman to nie jest strasznie zły film, ale byłby o wiele lepszy, gdyby był o połowę krótszy. Jak film, który lubi iść na skróty - zwłaszcza z 'zagadkami' Riddlera - może trwać niemal trzy godziny, nie mam zielonego pojęcia (ale to dość dziwna przedsięwzięcie, które daje nam Andy'ego Serkisa w ciele i Colina Farrella w protezowym makijażu i futrzanej sukience). Reżyser/współautor Matt Reeves bardzo mądrze unika historii pochodzenia i zakłada relacje, które już zostały dobrze ustanowione w dziesięcioleciach trwającego kanonu, między niektórymi postaciami; z drugiej strony pozwala swojemu filmowi utknąć w połowie w zalewie historii.

To był najgorszy Batman, jaki kiedykolwiek widziałem. Po pierwsze, Robert Pattinson był najgorszym wyborem na rolę Batmana. W Zmierzchu był w porządku, ale w Batmanie zdecydowanie zawiodł. Był bardziej smutnym, zdepresjonowanym chłopcem goth bez emocji. Zbyt bardzo starał się wpasować w rolę, ale w rzeczywistości dostaliśmy tego depresyjnego, martwego i pustego Batmana. Po drugie, były też inne drobne rzeczy, które były kiepskie w tym filmie, na przykład Cat Woman miała bardzo prostą i głupią maskę. Nawet starsze wersje filmów miały lepszą maskę niż tutaj. Batmobile Batmana również zawiodł. Wyglądał jak zdowngradowana wersja. Jeździł też tylko zwykłym rowerem i na koniec nawet nie mógł szybować w swoim domyślnym stroju Batmana. Nie wiem też dlaczego, ale James Gordon był zagrany przez czarnego aktora, podczas gdy w każdym filmie i nawet w każdej grze ten charakter jest biały. Postać Riddlera również wydawała się głupia, nosząca głupią maskę i zachowująca się głupio, nie była wcale groźna, ale śmieszna. Tak więc ogólnie obsada i aktorstwo było rozczarowujące w tym filmie. Wreszcie, sam film... Był nudny, przygnębiający i depresyjny. Starali się z niego zrobić arcydzieło trwające 3 godziny, ale w rzeczywistości film stał się po prostu nudny i prawie zasnąłem. Ogólny werdykt: Rozczarowujący.