Tau Tau

Tau sztucznie nadużywa swojej inteligencji poprzez nie rozwinięte trójkątne koncepcje. Pamiętasz 'Ex Machina'? Prosty koncept kwestionowania stanu istnienia między ludzkością a sztuczną inteligencją. Czy świadoma istota może osiągnąć transcendencję czy pozostać ograniczona w ramach swojego kodu. A co z 'Her'? Wprowadzenie emocjonalnej rezonansu do sztucznej inteligencji, sprawiając, że brzmią i czują się prawie ludzko. Dwa wybitne cechy, które ilustrują eksperymentowanie z możliwościami SI. Następnie pojawia się ekskluzywny film Tau od Netflix. Kobieta o ulicznym zacięciu porwana i odizolowana jako obiekt testowy dla naukowca badającego ludzką psychikę w celu stworzenia SI.

TAU zaczyna się interesującym założeniem, ale szybko wpada w przewidywalne terytorium. Fabuła wydaje się być mieszanką znajomych motywów sci-fi bez zbyt dużo głębi, aby ją wyróżnić. Reżyseria jest kompetentna, utrzymująca równomierne tempo, ale scenariusz ją obniża z narzuconymi dialogami i wątpliwą logiką. Koncepcja AI mogłaby być przekonująca, ale sposób jej przedstawienia sprawia, że trudno ją traktować poważnie, zwłaszcza z uwagi na to, jak niekonsekwentna jest jej inteligencja. Interakcje między AI a protagonistą sprawiają wrażenie raczej koniecznością, aby przedłużyć czas trwania filmu niż naprawdę angażujące.