Lady M. Lady Macbeth

Na ni nie ma nikogo, kto by się jej postawił! Na podstawie rosyjskiej powieści o tej samej nazwie. Moje pierwsze przypuszczenie było, że będzie to nudna dramatyczna historia. Po poznaniu fabuły filmu, spodziewałem się fabuły podobnej do 'Moliere'a', ale to, co zobaczyłem, było mroczną i skręconą opowieścią. Byłem naprawdę zaskoczony, że zobaczyłem taki film. Choć się cieszyłem. Ten film nie jest dobry pod względem wartości moralnych. Ale film to film, czasami po prostu odzwierciedla rzeczywiste życie, nawet jeśli jest fikcyjne, na pewno mogło się to wydarzyć bez wiedzy świata.

Florence Pugh jest dość skuteczna w tej historii „Katherine”, uwięzionej w beznamiętnym i sterylnym małżeństwie z „Aleksandrem” (Paul Hilton), który wraz z jego ojcem „Borislavem” (Christopher Fairbanks) traktują ją mieszanką tolerancji i pogardy. Rozwiązanie jej niezaspokojenia wydaje się, że może pochodzić od ich ciemnoskórego pomocnika na farmie „Sebastiana” (Cosmo Jarvis), a kiedy mąż musi wyjechać na dłuższy czas, odkrywa poczucie szczęścia i spełnienia, które odrzuca jakiekolwiek myśli o powrocie do swojego dawnego życia posłuszeństwa i nudy - bez względu na to, jakie to może być niebezpieczne. To nie ma nic wspólnego ze szkocką sztuką, ani z jakimikolwiek jej charakteryzacjami, więc nie spodziewaj się żadnych podobieństw - poza faktem, że „Katherine” wkrótce wychodzi z jej kruchego kokonu, aby stać się zdeterminowaną - i niebezpieczną - istotą dążącą do zapewnienia sobie szczęścia i wolności za wszelką cenę. Jedną rzeczą, którą zauważysz, jest wyraźny brak ścieżki dźwiękowej. Jest tu mnóstwo pięknych północnoangielskich krajobrazów do podziwiania, ale gdy nie ma dialogu (szczególnie sceny w lesie), słyszymy tylko dźwięki natury. Zakończenie, które uznałem za szczególnie odpowiednie dla niej w tej fazie raczej nielubianej postaci, jest dość wymownym przedstawieniem tego, jak całkowicie nieskuteczna była policja brytyjska XIX wieku!