Obdarowani Gifted

Dobrze, ale nie rewelacyjnie. Kilka, nie wiele, śmiesznych kwestii. Najlepszy występ od Mckenny Grace. Najlepiej, co mogę powiedzieć, to że to nie był dobry film, ale też nie był zły film.

Niezwykle konwencjonalny. Z pewnością przypadnie do gustu fanom tego rodzaju rzeczy, ponieważ jest dobrze zagrany i ma niewielki emocjonalny wpływ, ale z wyjątkiem tego, co w gruncie rzeczy sprowadza się do chwytu, _Gifted_ jest jak sto innych w porządku filmów, które traktują ten sam temat w ten sam sposób. _Ostateczna ocena: ★★ - Miał pewne cechy, które mi się podobały, ale jest to słaby w końcowym produkcie._

Walka o dziecko i dar, który otrzymało! Filmy o walce o opiekę nad dzieckiem to bardzo znany motyw. Istnieje wiele świetnych filmów, które można znaleźć. To tylko kolejny, ale kolejny wśród nich. W zasadzie nie ma w tym nic specjalnego. Jest to proste i emocjonalne. Postacie były nieco inne, a agenda dla dramatu sądowego jest interesującym aspektem filmu.

Gifted to film z 2017 roku z Chrisem Evansem, Mckenną Grace i Octavią Spencer, który jest cudownie słodkim filmem, opowiadającym historię Mary i jej stryja Franka, którzy mieszkają razem z powodu nagłej śmierci matki Mary. Mary nie jest zwykłą siedmioletnią dziewczynką, jest intelektualnym geniuszem i matematycznym geniuszem. Frank chce, aby miała normalne życie, podczas gdy inni chcą, aby jej geniusz był wykorzystany w pełni.

McKenna Grace jest tu dobra jako młoda 'Mary', która jest wyraźnie utalentowana w matematyce. Jej nauczycielka 'Miss Stevenson' (Jenny Slate) szybko to zauważa, a po spięciu w szkolnym autobusie jej wujek 'Frank' (Chris Evans), u którego mieszka po samobójstwie matki (jego siostry), jest przekonywany o zaletach nowej szkoły z bardziej skoncentrowanym programem. 'Frank' sądzi, że lepiej dla niej jest rosnąć w otoczeniu zwykłych dzieci, ale trochę ingerencji ze strony rozczarowanego dyrektora stawia go twarzą w twarz z 'Evelyn' (Lindsay Duncan). Jest to babcia 'Mary' i jest zdeterminowana przejąć kontrolę nad jej przyszłością, aby faktycznie mogła uczęszczać do nowej szkoły. Tutaj okazuje się, że 'Evelyn' nie jest okrutną kobietą, ma po prostu skomplikowany program, który stopniowo się ujawnia, gdy sąd musi podjąć trudną decyzję. Evans i Grace mają tu dobrą chemię, a gdy są sami na ekranie, film dobrze pokazuje, co działa dla pary, ale także ilustruje, dlaczego podstawowa natura ich istnienia podsyca walkę przeciw nim. Muszę powiedzieć, że nie bardzo podobał mi się koniec. Dynamika między postaciami Evansa i Duncan nigdy nie była świetna, ale dzięki jednookiemu kotu, ostatnie dwadzieścia minut całkowicie to zmienia i pozostawia nas z dość niezadowalającym wnioskiem, który może miało więcej sensu na papierze. Na ekranie wydawało się, że cała istota reszty autentyczności historii została jakby zanegowana. Może chodzi tylko o udany sukces? A może o sukces za wszelką cenę? W każdym razie, to nadal dobrze wyprodukowane dramat z żywym dialogiem czasami i Octavią Spencer tu i ówdzie, by rozdać kilka słów wsparcia i mądrości coraz bardziej walczącemu 'Frankowi'. Nigdy nie składaj obietnicy, której nie jesteś w stanie dotrzymać!