Heca w Zoo Zookeeper

Zabawne i wzruszające dramatedyjne kino z Kevinem Jamesem, Rosario Dawson i… mówiącymi zwierzętami WYDANY W 2011 roku i wyreżyserowany przez Franka Coraciego, "Opiekun zoo" to dramat/fantastyka/romans z Kevinem Jamesem jako (zgadnijcie) opiekunem zoo w Bostonie, który prosi o pomoc zwierzęta z zoo w próbie zdobycia względów modelki Stephanie (Leslie Bibb) albo, być może, koleżanki z zoo Kate (Rosario Dawson). Ten zabawny i wzruszający film odnosi sukces tam, gdzie „Doktor Dolittle” (1998) ledwie się trzyma. Jest także bardziej istotny dla dorosłych w kontekście romansowych intryg, chociaż nadal przyjazny dla rodzin. Wszystko zależy od tego, czy film potrafi przekonać widza, że zwierzęta są (mówiącymi) postaciami, utrzymując jednocześnie zainteresowanie dramatem. I robi to niesamowicie. Naprawdę zacząłem się przejmować jednym z zwierząt. James jak zawsze stanowi sympatycznego protagonistę. A Dawson jest urocza. FILM TRWA 1 godzinę i 42 minuty i był kręcony w Franklin Park Zoo & Boston, Massachusetts, a także w Central Parku, Manhattan (dla wyścigu rowerowego). SCENARIUSZ: Jay Scherick, David Ronn, Kevin James, itp. OCENA: B+/A-

Dobry film, mogę go obejrzeć ponownie i polecić. Kevin James i Rosario Dawson dają radę, chociaż mają doskonałą gamę postaci drugoplanowych, a potem Adam Sandler jako głos większości zwierząt. Chociaż wolałbym, aby stracił zmysły z powodu mówienia do niego zwierząt, zamiast tego dostajemy podejście "Do Little", gdzie Leslie Bibb i Rosario Dawson walczą o średniego grubego faceta bez dużych pieniędzy. Z pewnym zawieszeniem niewiary na miejscu, naprawdę możesz wyłączyć mózg i cieszyć się tym, a ustawienie w zoo dodaje trochę zabawy, chociaż absurdalne sytuacje.

Płytki, przeciętny film, który nie może być uratowany przez przelotne momenty humoru. Opiekun zwierząt opowiada o człowieku o niskiej pewności siebie, który szuka miłości i ciągle psuje sprawy. Już po kilku minutach będziesz w stanie zgadnąć fabułę filmu... i będziesz miał rację, ponieważ jest niewiarygodnie przewidywalny. Film jest pełen prymitywnego, niskiego humoru i komedii fizycznej, która w większości nie bierze. Ale ma również okazjonalne jasne punkty, które są naprawdę śmieszne. Niemniej jednak są one przyćmione przez wiele innych momentów, w których film po prostu zbyt się stara, żart jest zbyt głupi, postać jest zbyt kłopotliwa, i tak dalej. Jest kilka postaci, które są po prostu irytujące, im dłużej oglądasz i im częściej napotykasz te postacie, tym bardziej całe doświadczenie kończy się uczuciem obowiązku. Nie oferuje wiele dla dorosłych, a w nim jest wystarczająco wiele obscenicznego humoru, przekleństw i obelg religijnych, że nie zaoferowałbym tego dzieciom. Ten film trafia do kosza na odrzuty.