Cztery lwy Four Lions

Zabawne od początku do końca.

Jeśli chodzi o niedawne przykłady brytyjskiej satyry filmowej, ta jest jedną z lepszych. Podąża za psotami czterech muzułmanów, którzy mają dość sposobu, w jaki są traktowani. To "Omar" (Riz Ahmed) wymyśla przebiegły plan, który obejmuje ich trekking do Pakistanu, gdzie nauczą się wszystkich umiejętności ninja współczesnego dżihadysty! Łatwowierny "Waj" (Kayvan Novak) jest za to, ale konwertyta "Barry" (Nigel Lindsay) nie jest tak skłonny, a "Faisal" (Adeel Akhtar) jest o wiele bardziej zaniepokojony tym, że jego ojciec ma jakieś nerwowe zdarzenie. Może ten ostatni człowiek byłby bardziej użyteczny - wie, jak sprawić, żeby coś eksplodowało i wpada na pomysł wykorzystania ptaków do bombardowania - nowe spojrzenie na bombowce nurkujące! W każdym razie, mając to wszystko na uwadze, możemy siedzieć z boku i uśmiechać się, gdy "Omar" boryka się, aby jego "komórka" osiągnęła cokolwiek, co faktycznie nie oznacza, że wyrządzają sobie nawzajem dużo większą krzywdę niż komukolwiek innemu. Gdyby to kiedykolwiek miało być podręcznikiem dla przyszłego terrorysty, moglibyśmy wszyscy spać bardzo bezpiecznie w naszych łóżkach. Pisanie jest treściwe i zabawne, podobnie jak dynamika między tymi nieszczęśliwymi durniami, którzy prawdopodobnie nie potrafiliby jednocześnie zapalić czterech świeczek na urodzinowym torcie, a co dopiero cokolwiek bardziej niebezpiecznego. Nie zwleka, ma język w policzku i parodiuje nie tylko świat bycia fanatykiem, ale także absurdalność polityki irracjonalnej nienawiści i podziału. Zakończenie ma coś naprawdę bardzo odpowiedniego, a cała rzecz jest angażującym i przyjemnym obserwowaniem, jak skuteczny może być humor w detoksykacji sytuacji.