Legionista Legionnaire

Najlepszy film z udziałem Jean Claude'a Van Damme'a, dla mnie.

Przygoda Jean-Claude'a Van Damme'a na marokańskiej pustyni W 1925 roku bokser z Marsylii (Van Damme) zyskuje wielu wrogów, dlatego dołącza do Francuskiej Legii Cudzoziemskiej, w której zostaje przydzielony do Maroka podczas wojny z Riffami, aby bronić pustynnego posterunku przed berberyjskimi partyzantami Abd el Krima. „Legionista” (1998) zaczyna się jak „The Cotton Club” (1984), zanim osiada na fabule przypominającej „Brudną Tuzinę” (1967) z północnoafrykańskim środowiskiem „Marsz albo Zgiń” (1977) lub „Khartoum” (1966), nie wspominając o zakończeniu podobnym do „Alamo” (1960). Podobnie jak w „Lot Phoenixa” (1965) i „Lawrence z Arabii” (1962), jest to film, który dotyczy wyzwań spoconych mężczyzn w rozległej, pięknej pustyni. Dlatego nie szukaj wielu, jeśli w ogóle, kobiet w właściwej obsadzie, chociaż Ana Sofrenovic ma małą rolę. Chociaż brakuje tu akcji sztuk walki charakterystycznej dla większości filmów Van Damme'a, nie brakuje walk i konfliktów wojskowych. Pierwsza sekwencja w Marsylii jest dobrze zrealizowana, a kinematografia pustyni jest zarówno kolorowa, jak i zapierająca dech w piersiach. Spodziewałem się niskobudżetowego przedsięwzięcia, ale byłem pod wrażeniem wartości produkcyjnych. Choć nie jest to hit kinowy, kosztował 20 milionów dolarów w 1997 roku, kiedy był kręcony, co nie jest kwotą do olania. Niestety, historia nie jest tak dramatycznie przekonująca jak w przypadku „Brudnej Tuziny”, „Lotu Phoenixa”, „Lawrence'a z Arabii” czy „Alamo”. Scenariusz potrzebowałby kolejnej lub dwóch poprawek, aby rozbudować pewną głębię. W obecnym stanie kilku złoczyńców jest zbyt komiksowych, a czarny charakter (Adewale Akinnuoye-Agbaje, który jest niezłomny w swojej roli) jest klasycznym Amerykaninem, który (przypuszczalnie) jest bardzo zraniony przez białe amerykańskie społeczeństwo. Pachnie to propaganda Lib Hollywoodu i jest po prostu banalne i irytujące. Film trwa 1 godzinę, 39 minut i został nakręcony w Maroku. OCENA: B-