Han Solo: Gwiezdne wojny – historie Solo: A Star Wars Story

Wróciłem do 1977 roku, kiedy poszedłem do oryginalnego kina Cine Capri, aby zobaczyć „Gwiezdne Wojny” z przyjaciółmi. Byłem bardzo młody, ale mało kto wiedział, że ten film zmieni moje życie i postawi mnie na drodze, na której jestem teraz. Przez lata, które minęły, przeczytałem książki i komiksy, bawiłem się zabawkami, grałem w gry wideo i z zapartym tchem oglądałem każdy nowy film lub program telewizyjny związany z tą franczyzą.

To nie jest zły film, ale nie można zastąpić H. Forda. Nowy Solo próbuje być zbyt podobny do starego Solo. Poza tym, Lando jest zbyt fajny. Ulubioną postacią była L3.

Jestem fanem Star Wars od dzieciństwa. W rzeczywistości, Gwiezdne wojny: Nowa nadzieja były jednym z pierwszych filmów, które kiedykolwiek widziałem w kinie. Bardzo podobał mi się ten film. Nie wierzcie tym, którzy krytykują. Wokół tego filmu pojawiło się wiele złej prasy od czasu gdy reżyserzy zostali zwolnieni i zastąpieni przez Rona Howarda. Była także kontrowersja dotycząca głównego aktora w roli Hana Solo. Film nie jest takim bałaganem, jak nam wmawiano. Działa całkiem nieźle. Dobra akcja i efekty specjalne oraz wiele interesujących obcych istot, jakich byśmy się spodziewali po filmie Gwiezdne wojny. Alden Ehrenreich robi dobrą robotę, aby rola była jego własna, a nie tylko imitacją Harrisona Forda. Woody Harrelson, Phoebe Walter-Bridge, Donald Glover i Paul Bettany również odwalili dobrą robotę w filmie. Polecam dla fanów Gwiezdnych wojen.

Rzeczy dzieją się, ponieważ mają się dziać, a nie dlatego, żeby przynosiły korzyść historii. Ten film jest dobrze wykonany, ale sprawia wrażenie powierzchownego, fragmentarycznego i, co najważniejsze, zupełnie zbędnego. Ten film jest efektem pracy od przesądzonego wniosku sprzed trzech dekad. Solo jest zmęczony, i sprawił, że czułem się zmęczony. Nigdy nie powinien zostać stworzony. P.S. To pierwszy film, w którym Emilia Clarke mi się nie spodobała! Poprawia się.

Publiczny sprzeciw wobec Solo znacznie zmalał w porównaniu z Ostatnim Jedi, niestety jednak tak samo zmalały przychody z kasy. W najlepszym przypadku ta sprawa się zrówna, a nawet to wydaje się mało prawdopodobne. Ale ja faktycznie dosyć dobrze się bawiłem oglądając Solo. Nie jest idealny, ma sporo problemów, które miałem zarówno z filmem samym w sobie, jak i z jego połączeniem z ogólnym fabułą, ale naprawdę świetnie się bawiłem oglądając Solo (i biorąc pod uwagę, że byłem prawdopodobnie najbardziej chory w moim życiu, kiedy go oglądałem, to coś znaczy).

Muszę przyznać, że byłem trochę niepewny co do obejrzenia tego filmu, ponieważ zdaje się, że dostawał sporo krytyki. Ale tak samo jak Ostatni Jedi i ten mi się bardzo podobał, więc kilka dni temu usiadłem z dziećmi, żeby obejrzeć Solo na moim domowym kinie.

Daj mi, żeby ci dać radę. Załóż, że każdy cię zdradzi. I nigdy nie będziesz rozczarowany. Tak więc najnowszy dodatek do tego, co staje się długotrwałą franczyzą sci-fi, widzimy, jak Han Solo (Alden Ehrenreich) dostaje swój film prequelowy. Nic dziwnego, że taka jest zaciekła podstawowa grupa fanów serii Gwiezdne wojny, spotkała się z mieszanką absolutnej nienawiści do pochwał i uznania. To naprawdę jest przypadek, w którym należy spojrzeć na to pod kątem własnych warunków, aby przynajmniej dać mu szansę. Prawdą jest, że jeśli byłby to samodzielny film, oceniany czysto jako film akcji science fiction, byłby lepiej doceniony. Jest to mocna rozrywka w tej dziedzinie, z doskonale skonstruowanymi światami zamieszkanymi przez wyglądające na zwariowane gatunki obcych, ożywione droidy, a ludzie są śmiali, bezczelni i nawet seksowni. To krótka jakość i fantastyczne sci-fi, nawet jeśli w rzeczywistości, zgodnie z trajektorią postaci Solo, jest to bezpieczne tworzenie filmów.

O, jak upadli potężni! Kiedyś wydawało się, że Gwiezdne Wojny nie mogą zrobić nic złego. Ludzie nawet wybaczyli trylogię prequeli (w końcu) i jej wiele, wiele wad, aby zaakceptować je w wielomiliardowej franczyzie. Było pewne zaniepokojenie co do całych filmów pobocznych „Historia Gwiezdnych Wojen”, ale wydawało się, że to zostało rozwiane przez doskonały „Rogue One.” Następnie pojawia się „Solo”, i z przykrością muszę powiedzieć, że nasze obawy teraz się spełniły. Zacznijmy od Hana, który dorasta jako młodzieniec na Corellii, widzimy, jak każdy aspekt jego postaci staje się rzeczywistością. Każdy. Aspekt. Nawet jak zdobywa nazwisko Solo. Chyba żartujesz! Tworzą listę kontrolną, od jego relacji z Chewie i Lando, aż po jego blaster, i pokazują, jak każdy z nich następuje lub staje się jego własnością.

Kolejna historia wciśnięta w harmonogram tej franczyzy. 'Solo: Gwiezdne Wojny Historia' jest dobrze zrobiona, chociaż.