Lion. Droga do domu Lion

Interesująca prawdziwa historia. Film zaczyna się dobrze i kończy dobrze. W środku następuje szybkie przyspieszenie od chłopca do mężczyzny, które pomija wiele wyjaśnień, jak stał się osobą, jaką był. Dość nudne w środku filmu, co jest szkoda, ponieważ młody aktor był doskonały.

Zagubiony w Indiach, znaleziony w Australii! Na podstawie książki 'Długa droga do domu', która opowiada historię młodego indyjskiego chłopca, który zgubił swojego brata na dworcu kolejowym w nocy, a następnego ranka obudził się tysiące kilometrów od domu. Nie znając języka, adresu i imion swojej rodziny, zmagał się z różnymi zagrożeniami w społeczeństwie. Następnie został adoptowany przez rodzinę australijską, a reszta filmu kręciła się wokół jego prawdziwej tożsamości. Jak nawiedzony przez swoją przeszłość, odkrył ponownie swoją oryginalność, było to opowiedziane emocjonalnie.

Film wysokiej jakości, choć oznaczony dualizmem scenariusza i nadmiernym emocjonalnym oddziaływaniem.

Choć Dev Patel i Nicole Kidman są głównymi gwiazdami, to niesamowicie przyciągający uwagę Sunny Pawar kradnie scenę jako młody Saroo. Dorasta na wsi w Indiach ze swoim starszym bratem Guddu (Abhishek Bharate), żyjąc dość z dnia na dzień ze swoją matką (Khushi Solanki), więc obaj wyruszają do miasta, aby zarobić trochę pieniędzy. Kiedy jednak docierają, młody Saroo jest zbyt zmęczony, by towarzyszyć bratu w poszukiwaniu pracy, więc zdrzemuje się! Następną rzeczą, która się zdarza, jest to, że trafia na zamknięty pociąg zmierzający przez wieś i gdy w końcu udaje mu się wysiąść, nikt go nie rozumie ani nie słyszał o jego rodzinnej miejscowości. To dopiero początek niektórych przygód, które ilustrują, jak niebezpieczne może być społeczeństwo, gdy na swoich podróżach napotyka dość złośliwe dusze. Nic z tego nie jest szczególnie graficznie przedstawione, ale nie potrzebujesz zbyt żywej wyobraźni, aby docenić, co niektórzy mieli na myśli dla tego pięcioletniego chłopca. Los się do niego uśmiecha i tak trafia do Australii, gdzie jest adoptowany przez Sue (Kidman) i męża Johna (David Wenham) i teraz zmienia się w Dev Patela. Jest tam wystarczająco szczęśliwy, przeprowadza się do Melbourne i poznaje Lucy (Rooney Mara), ale staje się coraz bardziej niespokojny. Pomimo wygodnego życia i miłości do swoich adoptowanych rodziców nadal tęskni za rodziną w Indiach - więc postanawia zbadać, co wie, pamięta i może dowiedzieć się z map Google. Czy kiedykolwiek odnajdzie dom? Patel również jest naturalny i dobrze potrafi przekazać walkę między swoją wewnętrzną potrzebą dowiedzenia się, co się stało w domu, a swoimi obowiązkami wobec rodziców, co jest szczególnie trudne, ponieważ Sue ma swoje własne problemy, które tutaj są wyjaśnione bez popadania w melodramat. Późniejsze etapy są również skutecznie przecinane flashbackami, które wydają się napędzać jego pragnienia powrotu, ale też dają nam okazję do docenienia, jak kochająca była ta rodzina, pomimo że musiała kraść węgiel z pociągu, aby wymienić go na mleko. Kidman pojawia się tylko sporadycznie, ale oferuje namiętny i często dość wzruszający występ - ale ani ona, ani Patel nie osiągają intensywności młodego Pawara, który naprawdę sprawia, że warto to obejrzeć.