Głusza Into the Forest

Walki o siostrzaną więź są wystawione na próbę w symbolicznej ciemności podczas masowego, dziwacznego braku prądu w reżyserii Patricii Rozemy. Ellen Page i Rachel Evan Wood są kinematograficznymi siostrami w intymnej, trzymającej w napięciu i cicho przemyślanej postapokaliptycznej dramie **W głębi lasu**. Obie są nominowane do Oscara. Rozema przedstawia medytacyjną, napięcie wywołującą opowieść o przyszłości flirtującej z globalną paniką i deziluzją, kiedy świat stoi w obliczu możliwości współczesnego załamania w technologicznej zależności. W skrócie, **W głębi lasu** to studium postaci o niskim tonie, dotykające zarówno przetrwania się pogarszających się elementów społeczeństwa, jak i więzi siostrzanej zlepionej wiarą i strachem w ponurych okolicznościach.

Świetny film, z chęcią obejrzę go ponownie i mogę go polecić. Ostrzeżenie: przemoc seksualna. Ellen Page i Evan Rachel Wood odgrywają główne role w tym "tajemniczym filmie dystopijnym". Jestem pewien, że ta historia może być użyta jako równoległe doświadczenie tego, co znaczy być kobietą we współczesnym świecie, ale ja widzę to raczej jako historię o przetrwaniu. Te dwie rzeczy nie są koniecznie wzajemnie wykluczające. Motyw "ostatniej osoby na planecie" jest dobry, ale nawet sam pomysł życia poza cywilizacją jest wystarczająco zniechęcający dla przeciętnej osoby. Dla mnie ten film to historia siostrzana obok "Krainy lodu" i "Kill La Kill". Przesłanie rodzinnego współczucia jest dobrą lekcją wplecioną w historię. Chociaż wolałbym zombiaki, twórcy świetnie radzą sobie z ukazywaniem historii, emocji postaci i tego, jak się czują w danym momencie. Z frustrującej strony: widzisz ludzi popełniających wiele błędów w przetrwaniu, co oczywiście posuwa historię krok po kroku do przodu.