Nienasyceni A Bigger Splash

Włoskie wakacje! Muzyka, taniec i pluskająca woda. Bez urazy dla tych, którzy to lubią, ale dla mnie to jeden z najgorszych filmów roku. To nie jest Hollywood, ale obsada jest i film w języku angielskim w całości nakręcony we Włoszech. Wykonania były silne, ale historia była słaba, być może tempo jest winne. Ponieważ jest to dwugodzinna dramat o trójkątnej (może czworokątnej) romansie, którzy spędzają wakacje we Włoszech. Prezentacja muzyczna była niesamowita i większość czasu odbywa się przy wodzie, jak basen lub morze, gdzie woda pluska się bardzo często, jak to zostało wspomniane w tytule. Tilda Swinton mówi w nim rzadko, ale jej obecność była dobra. Matthias Schoenerts był jednym z głównych aktorów, ale jego częste przychodzenie i odchodzenie sprawiają, że jego obecność jest nieskuteczna. A potem Dakota Johnson, nie wiem dlaczego jest w tym, ale działała na opowieść z uroku. Z tym wszystkim Ralph Fiennes prowadził narrację sam, ze swoim genialnym występem. Myślę, że warto go zobaczyć dla niego, ale to nie wystarczy, aby pochwalić cały film. Jeśli szukasz zwykłego dramatu, to nie jest właściwy. To jest rodzaj eksperymentalnego filmu, ale nie ma w nim nic bardziej orzeźwiającego, większość treści była nudna. Nie ma historii, tylko wydarzenia z wakacji, gdzie wszystkie główne postacie starają się imponować sobie nawzajem. Więc zdecydowanie nie dla wszystkich, ale jeśli ci się podoba, to dobrze dla filmu i dla ciebie, Cokolwiek, nie poprę tego, chyba że nie masz nic innego do wypróbowania. Muzyka była dobra, lokalizacje piękne, ale film wzniósł się swoją słabością bardziej niż dobrą stroną i tak sobie radził.

Czy potrafisz sobie wyobrazić być na wakacjach z przystojnym chłopakiem, tylko po to, aby odkryć w połowie, że twój nieco dysfunkcyjny były przybył ze swoją nastoletnią córką! Osobiście, byłabym na pierwszym samolocie do domu, ale gwiazda rocka "Marianne" (Tilda Swinton) postanawia wytrwać ze swoim filmowym partnerem "Paulem" (Matthias Schoenaerts), gdy pojawia się "Harry" (Ralph Fiennes) z "Penny" (Dakota Johnson). Na początku toksyczność zdaje się być pod kontrolą, ale szybko zauważamy, jak rzeczy zaczynają się przekształcać w dość zabawne wewnętrzne konflikty, które nas pogrążają w mieszance nostalgii, urazy i również znacznego poziomu pożądania, kiedy alkohol zaczyna płynąć i prawdy zaczynają wychodzić - czy są one rzeczywiście prawdziwe, czy nie! Myślę, że to Fiennes dostarcza tu najlepszą grę, ujmując postać wadliwego, niemal złudnego "Harry'ego" w sposób, który dość skutecznie dostaje się pod skórę. Schoenaerts występuje wystarczająco wiele razy nago, aby uzasadnić jego umieszczenie na liście dla oka i również zapewnia dość potężny zawór bezpieczeństwa dla młodej "Penny", która wydaje się dokładnie wiedzieć, czego tu chce... Jest to trochę za długie, a jak wiele filmów Luca Guadagnino, tak i ten zbyt długo utrzymuje się na pięknej, choćby i sycylijskiej, estetycznej fotografii i tempo czasem może sprawiać wrażenie dość leniwego, ale gdy trucizna skutecznie przepływa przez zwięzły dialog, film pozwala wszystkim czterem tym dość niechętnym postaciom przedstawić wakacje z piekła rodem, które wyglądają na zakończone tragedią.