Jak dziwne, że muszę cię pocieszyć. Masz przynajmniej jeszcze trochę nadziei.
Jak dziwne, że muszę cię pocieszyć. Masz przynajmniej jeszcze trochę nadziei.
Oczy bez twarzy Les Yeux sans visage
Profesor Genessier jest doskonałym chirurgiem. Twarz jego córki została zmasakrowana w wypadku za który on czuję się odpowiedzialny. Profesor chce dokonać przeszczepu skóry. Uprowadza młodą dziewczynę i ściąga jej skórę z twarzy, a później dopiero zabija. Operacja się nie udaję, kolejna również. Profesora zaczyna podejrzewać narzeczony jego córki, szykuje pułapkę.
Obsada Pełna obsada i ekipa
Pierre Brasseur
Professor Génessier
Alida Valli
Louise
Édith Scob
Christiane Génessier
Juliette Mayniel
Edna Gruber
Alexandre Rignault
Inspector Parot
Béatrice Altariba
Paulette Mérodon
Charles Blavette
Man from the Pond
Michel Etcheverry
Doctor Lherminier, forensic surgeon
Claude Brasseur
Police inspector
Yvette Etiévant
Mother of the little sick man
René Génin
Emile Tessot
Lucien Hubert
Man at the funeral
Marcel Pérès
Man at the funeral
François Guérin
Doctor Jacques Vernon
Brigitte Juslin
Juliette (uncredited)
Ekipa
| Stanowisko | Nazwy |
|---|---|
| Reżyser Reżyser | Georges Franju |
| Producent Producent | Jules Borkon , Riccardo Gualino |
| Powieść Powieść | Jean Redon |
| Adaptacja Adaptacja | Jean Redon , Pierre Boileau , Thomas Narcejac , Claude Sautet |
| Kompozytor muzyki oryginalnej Kompozytor muzyki oryginalnej | Maurice Jarre |
| Operator zdjęć Operator zdjęć | Eugen Schüfftan |
| Montażysta Montażysta | Gilbert Natot |
| Scenografia Scenografia | Auguste Capelier |
| Kierownictwo artystyczne Kierownictwo artystyczne | Margot Capelier |
| Dialog Dialog | Pierre Gascar |
| Scenariusz Scenariusz | Pierre Boileau , Jean Redon , Thomas Narcejac , Claude Sautet |
| Scenarzysta Scenarzysta | Pierre Gascar |
| Asystent montażysty Asystent montażysty | Denise Natot |
Produkcja
| Logo | Firma |
|---|---|
|
Lux Film
IT
|
|
|
Champs-Élysées Productions
FR
|
Języki oryginalne
| Język |
|---|
| Français |
Recenzje (2)
Co sądzą inni widzowie
76 %
Średnia ocena
2
Łącznie recenzji
Nigdy nie widziałem filmu, który tak doskonale łączy makabryczne i delikatne; zło i oświecenie oraz po prostu przerażające, jak to robi Georges Franju w tej arcydziele. Pierre Brasseur jako "Dr.…
Nigdy nie widziałem filmu, który tak doskonale łączy makabryczne i delikatne; zło i oświecenie oraz po prostu przerażające, jak to robi Georges Franju w tej arcydziele. Pierre Brasseur jako "Dr. Génessier" jest jednocześnie tajemniczy, brutalny, kochający i delikatny, gdy wykorzystuje wszelkie dostępne środki, aby spróbować naprawić wypadek, który pozostawił jego córkę "Christiane" (Edith Scob) zdeformowaną. Nie zatrzyma się przed niczym - dosłownie - a cios de grace wciąż sprawia, że mi się dreszcze, nawet teraz. To nie jest dla przerysowanych, ani jest to zbędne. Po prostu jest świetne.