W samo południe High Noon

Arcydzieło ściśle skonstruowanej dramy/napięcia w tym, co stałoby się Adult Western. Zazwyczaj człowiek jest najszczęśliwszy w dniu ślubu, ale były stróż prawa Will Kane jest zaniepokojony. Stary wróg ma przyjechać pociągiem o południu, a jego banda jest w mieście, aby się z nim spotkać. Przysiągł zabić mężczyznę, który go wysłał do więzienia, więc oczekiwana akcja to ucieczka. Ale obciążony nową żoną i podróżujący bryczką, nie ma szans na ucieczkę. Will Kane wraca do miasta, aby przynajmniej stawić czoło bandzie, i dowiaduje się, że każdy albo nie chce, albo nie może zrobić właściwej rzeczy. Bezczynność miasta jest przykrytą przypowieścią o Zimnej Wojnie, w której USA stoją same przeciwko Czerwonemu Zagrożeniu. Kiedy Will Kane przechadza się przez ciche miasto, które służył i chronił przez lata, pozostawia nas z pytaniem, czy zrobilibyśmy to samo. 8/10

Sądzę, że High Noon to jeden z tych kluczowych filmów, które znacząco wpłynęły na gatunek westernu przez długi czas. Lata pięćdziesiąte? To była era, gdy chcieliśmy, aby nasi bohaterowie byli bohaterami. Żadna chciwość, okrucieństwo lub niekonsekwentne moralności nie były dozwolone. Marszałek Will Kane na początku stwierdza, że musi pozostać, aż pojawi się zły Frank Miller. Później przyznaje, że ma trochę wątpliwości, gdy wydaje się, że całe miasto, w tym jego nowa kwakierska żona, mówi mu, żeby odszedł. To jego czas na walkę z diabłem łatwych rozwiązań, ale w końcu jest to marszałek Will Kane trzymający się, bo to było właściwe. Czas bohatera i działa. Nie wszystko działa. Ten film używa nie do przegapienia formuły do budowania napięcia. Już na początku dowiadujemy się, że złoczyńcy wkroczą do miasta po przyjeździe południowego pociągu, a potem przez resztę drogi łapiemy spojrzenia na zegary, aby być informowanym, ile jeszcze czasu pozostało do kluczowych scen. Tik, tik, tik. Tło kilku postaci jest nam przedstawiane stopniowo, podczas gdy powoli staje się jasne, że marszałek jest sam. Nie zdradzę więcej o fabule. Nie możesz patrzeć na to z podejrzliwym okiem. Jeśli znajdziesz się myśląc, że to czy tamto widziałeś w tak wielu westernach, pamiętaj, że te inne westerny prawdopodobnie pojawiły się po tym. Obejrzyj to ze względu na jego rzemieślnicze wykonanie w opowiadaniu prostego historii ekspertnie i miej oko na tę godzinę. Tik, tik, tik.

Gary Cooper jest świetny w tym napiętym westernie o zemście. Nowożeństwo z "Amy" (rzadko używana, ale skuteczna Grace Kelly) postanowił przestać być szeryfem miasta i prowadzić spokojniejsze życie. Jednakże tego samego dnia odkrywa, że zbrodniarz "Miller" (Ian MacDonald), którego wysłał do więzienia lata temu, został zwolniony i wraca późnym pociągiem, aby rozliczyć się z przeszłością. "Kane" początkowo uważa, że dyskrecja jest lepsza od odwagi i postanawia zmyć się, ale zmiana serca stwarza potencjalny konflikt, dla którego szybko odkrywa, że jego tchórzliwi mieszkańcy nie mają ochoty go wesprzeć. Fred Zinnemann pozwala Cooperowi i bardzo skutecznemu Thomasowi Mitchellowi jako tchórzliwemu burmistrzowi "Hendersonowi" dobrze współpracować w budowaniu toksycznego miksu podwójnych standardów i strachu, zawsze podsycając oczekiwanie na nieuchronny pojedynek, który musi się odbyć na zakończenie. Muzyka Dimitriego Tiomkina i adaptacja Carla Foremana oryginalnej krótkiej opowieści pomagają utrzymać tę napiętą, ekscytującą opowieść i wpisują ją wśród najlepszych gatunku. Klasyczny przykład zwięzłego i angażującego opowiadania z silną obsadą i solidną historią.

Kiedy film staje się manifestem politycznego niezadowolenia. Zazwyczaj jesteśmy przyzwyczajeni do oglądania niezwykle męskich filmów westernowych, pełnych męskiej siły i amerykańskiego dumy. Ten film jest jednak o wiele smutniejszy i nawet ciemniejszy: w obliczu pojawienia się groźnego bandyty, gotowego zemścić się za aresztowanie, szeryf wioski Dzikiego Zachodu, który za kilka lat ma zostać odwołany ze stanowiska po bardzo dobrych i bezinteresownych usługach dla społeczności, prosi o pomoc wszystkich, a wszyscy zostawiają go samemu sobie, nawet się z niego śmieją! W pewnym momencie nawet jego żona, osoba, na której mu zależy najbardziej, wydaje się gotowa zostawić go samemu sobie w obliczu niebezpieczeństwa. Czy to dostatecznie mroczne?