Piramida The Pyramid

Jedyną rzeczą gorszą niż znaleziony materiał horrorowy, jest leniwy znaleziony materiał horrorowy. Wiecie? Ten rodzaj, w którym kamera jest niewytłumaczalnie w pomieszczeniu, do którego załoga nigdy wcześniej nie weszła, filmując każdą postać, podczas gdy nie-diegetyczna muzyka gra, a okropne, okropne CGI ucieka? Tak, ten rodzaj. Nie tylko nie uważałem, że _Piramida_ nie była dobrym filmem, szczerze mówiąc, naprawdę mnie to wkurzyło. Ostateczna ocena: ½ - Takie złe, że to oburzające.

Piramida to film z zapisem znalezionym, ale część nowej fali wraz z As Above so Below wydanym w tym samym roku. Nie mam problemu z formatem, pozwala na opowiadanie historii z innej perspektywy niż zwykły film i jeśli jest to zrobione dobrze, zbliża cię do wydarzenia. Historia to klasyczne ustawienie horroru, znalezienie dotąd nieznanej piramidy i zło, które czeka wewnątrz. Klaustrofobiczne korytarze i przestrzenie do pełzania naprawdę działają z bliską pracą kamery, aby zwiększyć napięcie. Horror często polega na protagonistach podejmujących głupie decyzje, co często jest irytujące. Większość zespołu była po prostu zbyt pewna siebie, wydarzenia są poza tym, na co mogliby się przygotować, więc mam wrażenie, że ten film unika tego irytującego uczucia. Są tu naprawdę przyprawiające o dreszcze obrazy i imponujące śmierci biorąc pod uwagę, że byłby to ograniczony budżet. Ogólnie to był bardzo przyjemny film grozy.

Pierwsza para członków zespołu archeologicznego naprawdę przechodzi przez bolesne kontuzje. Postacie robią kilka głupich rzeczy (oczywiście) i stworzenie jest dość fajne, dopóki nie zauważysz, jak zła jest grafika komputerowa. Nora i Sunni były fajne do oglądania, ale poza tym nie ma tu nic do zobaczenia.

Piramida zaczyna się z iskrą nadziei - w pierwszym akcie ustawia interesujące założenie, które sprawiło, że myślałem, że to może być solidny film. Ale gdy historia przechodzi z pierwszego na drugi akt, rzeczy szybko zaczynają się rozpadać. To, co mogło być przyzwoitym filmem, zamienia się w frustrujące doświadczenie, ze słabo przekonującymi (jeśli w ogóle) aktorami i scenariuszem, który podejmuje dziwne, nielogiczne decyzje, które wyczerpują życie z historii.