Batman Batman

Wizja nie do końca zrealizowana, ale nadal jest pewnego rodzaju szablonem. Nigdy nie mogłaby sprostać oczekiwaniom z 1989 roku, była określana jako film, który mógłby rywalizować z wpływem "Szczęk" i "Gwiezdnych wojen" jeśli chodzi o historyczne konwencje kinowe, mieliśmy wrażenie, że to nowa era w kinematografii, czy tak się wydawało. Pomimo tego film przypadł do gustu nowoczesnej widowni kinowej, zarobił mnóstwo pieniędzy i zrodził lawinę bardzo gorszych sequeli, chociaż krytycy tamtej epoki byli mniej niż zachwyceni.

Ten film jest tak zły, że nawet nie byłem w stanie go skończyć.

Tak, jest dobrze.

Wygląda dobrze, ale surrealistyczne i nużące. "Batman" Tima Burtona (1989) jest takie rozczarowanie! Tak, kostiumy, sceny, obsada, kinematografia i muzyka są świetne, ale historia jest nierealistyczna, głupia i, co najgorsze, nudna; innymi słowy, była to porażka. Tim Burton jest doskonały wizualnie, ale nie udało mu się wprowadzić interesującej historii. Do czego jest dobry NUŻĄCY film, który wygląda świetnie i nie traktuje swojego tematu poważnie? To jest typowy przykład stylu ponad treścią. Większość wysokich ocen pochodzi od osób, które widziały go jako dzieci i są tylko nostalgiczne. Gdyby spojrzeli na film obiektywnie jako dorośli, mając na uwadze prawdziwego Batmana z ery srebra/brązu/nowoczesnej ery komiksów, musieliby przyznać, że to nie jest dobra interpretacja. Oczywiście, mógłby być przyjęty jako rodzaj alternatywnego Batmana; przyjaciel, który zajmuje się komiksami, powiedział, że to był jedyny sposób, w jaki mógł to docenić. Ale jeśli chcesz zobaczyć poważny film o Batmanie, wierny legendzie Mrocznego Rycerza, obejrzyj "Batman Początek" (2005) i jego kontynuacje, przewyższają ten przereklamowany nudzący niewypał. Film trwa zbyt długo, 2 godziny i 6 minut. OCENA: C

Batman z 1989 roku wkroczył na scenę, burząc kasy i przepisując zasady filmów komiksowych z mrocznymi postaciami i wysokimi stawkami w sposób, którego żaden film o superbohaterach dotąd nie widział.

Nigdy nie będzie lepszego Batmana ani filmu. Oryginał nadal pozostaje jedynym dobrym filmem o Batmanie. Próbują, ale mieli to dobrze już za pierwszym razem, a teraz to zepsuli.

Prawdopodobnie jedna z pierwszych poważnych prób przeniesienia postaci komiksowej na duży ekran z odpowiednim budżetem. Wizja świata jest genialna. Batman od Keatona jest trafiony w samo sedno, a ścieżka dźwiękowa od Prince'a doskonale łączy całość. Niestety, ekstrawagancja Tima Burtona trochę psuje sprawę. Mimo to, do tej pory najbardziej pamiętny Batman. Choć moją ulubioną wersją postaci jest znużony, zrzędliwy i nabity wizerunek postaci w filmie Batman v Superman od Bena Afflecka.

Batman nigdy nie był moim ulubionym superbohaterem, i mimo że Michael Keaton tutaj stara się wnieść trochę duszy do postaci, obawiam się, że Jack Nicholson jako 'Joker' był dla mnie po prostu denerwujący, a cały film trochę rozczarowujący. 'Gotham City' to w zasadzie miejska dżungla pod butem groźnego 'Grissoma' (Jack Palance). On i jego kompan 'Napier' (Nicholson) - który ma tylko ograniczone pojęcie o swoim zdrowiu - mają trochę spięcie, a drugi człowiek niedługo kąpie się w zbiorniku z trującymi chemikaliami... Efekt? Jego szaleństwo jest teraz całkowicie uwolnione na jego byłego szefa, a potem na całe miasto, gdy próbuje zdobyć pełną kontrolę. Na szczęście dla prokuratora 'Harveya Denta' (Billy Dee Williams) i komisarza policji 'Gordona' (Pat Hingle) miasto może mieć szansę na ocalenie w postaci naszego epickiego, czarnego skrzydłatego krzyżowca. Wyposażony w kuloodporny samochód, super-nabity motocykl i solidny kevlarowy pancerz obiecuje, że stawi czoła elementowi przestępczemu i przywróci pewien porządek. On także ma swoje demony - o których dowiadujemy się w miarę rozwoju fabuły, i wydaje się, że mogą być oswojone tylko przez jego lojalnego sługę 'Alfreda' (Michael Gough). Gdy stawki rosną, staje się to szybko scenariuszem pojedynku mężczyzna-mężczyzna, który uważałem za zbyt teatralny. Efekty wizualne są solidne, dźwięk i oświetlenie również dobrze działają, aby stworzyć czasami przytłaczającą atmosferę, ale ja po prostu nie wchodziłem w to. Nie ma wątpliwości, że występ Nicholsona jako aktora jest wybitny, ale dla mnie stworzył nieustępliwą, prawie pantomimiczną postać, która pozostawiała mnie patrzącego po kinie i zastanawiającego się, co Burt Ward teraz robi. Przełomowy był w 1989 roku. W 2023 roku - cóż, nie jestem w ogóle pewien. Ale wygląda dobrze!