Mroczne miasto Dark City

Ta recenzja dotyczy wersji reżyserskiej.

Atmosferyczna, ciemna mieszanka filmowego noir, horroru z komiksu i sci-fi. Mężczyzna (Rufus Sewell) budzi się pewnej nocy na wielkie tajemnice: w pobliżu leży martwa prostytutka, za którą jest winny morderstwa, ale nie pamięta zbyt wiele. Kilka osób szuka go w następnych nocnych godzinach wielkiego miasta: trochę szalony lekarz (Kiefer Sutherland), detektyw (William Hurt), jego odłączona żona (Jennifer Connelly), kusząca kobieta nocy (Melissa George) i grupa bladych łysych mężczyzn w czarnych płaszczach. Próbuje poskładać rzeczywistość i uciec z wiecznie ciemnego miasta. Film "Dark City" (1998) reżysera Alexa Proyasa odbywa się wyłącznie na złożonych cienistych scenach z tłem CGI. Odkrycia na końcu są dobrze wykonane. Sewell jest doskonałym protagonistą, a William Hurt jest skuteczny. Na froncie żeńskim masz Jennifer Connelly, gdy była jeszcze kusząca i zachwycająca. Melissa George jest piękna w swojej małej roli jako dziewczyna do towarzystwa. Film trwa 1 godzinę i 40 minut, a Director's Cut jest o 1 minutę dłuższy; był kręcony na planach w Sydney, Australia.

Intrygujący sci-fi To jest jeden z moich ulubionych filmów z serii filmów poruszających tematy filozoficzne. Do tej grupy zaliczyłbym Matrix (o którym pisałem tutaj recenzję), Trzynaste piętro i Gattaca. Obejrzałem ten film wiele lat temu i do dziś mi utkwił w pamięci. Nie daj się zniechęcić mojemu opisowi tych filmów jako 'filozoficznych' - są one przede wszystkim rozrywką. Filozoficznym tematem tego filmu jest, przypuszczam, stary problem natury kontra wychowania. Czy istnieje 'esencja' tożsamości ludzkiej? Użyjmy innego przykładu niż ten w filmie...gdyby Hitler jako małe dziecko był wychowywany w religijnym sierocińcu czy podobnym miejscu, czy stałby się wesołym chłopcem? Czy był złą nasionem, które zawsze wydawało zgniłe owoce? Przypuszczam, że odwrotnie by było, jakby papież radził sobie, gdyby znalazł się w okolicznościach Hitlera. Film porusza te tematy w swoim własnym, intrygującym sposób. Nie chcę zagłębiać się bardziej w szczegóły. Przeczytałem recenzję tego filmu w przewodniku filmowym Halliwella, myślę, i byłem zaskoczony, jak nisko oceniono. Nie jestem pewien, ale być może recenzent został zmylony myślą, że ten film jest lekki, kiedy jest o wiele więcej niż to. Ponownie, Halliwell wydaje się dawać wiele złych recenzji filmom, które ja uważałbym za arcydzieła, zwłaszcza australijskie filmy jak Mad Max 2 i Bad Boy Bubby. Amerykańska snobistyczność może? To jest rewelacyjny film gatunkowy, który nie powinien umknąć uwadze...tak samo jak inne filmy, o których wspomniałem powyżej. [Oryginalnie opublikowane na innej stronie 3 czerwca 2008 według ich datowania.]