Blef Coogana Coogan's Bluff

Wczesne amerykańskie występy Clinta Eastwooda, gdy testował wody filmowe po ogromnym sukcesie w trylogii spaghetti westernów Leone'a 'Człowiek bez nazwy', są niezwykle przyjemne do oglądania, gdy eksperymentuje i wypróbuje różne gatunki, decydując, w jakim kierunku chce podążać swoją karierą. Jest tyle niespodziewanych pereł do podziwiania, zarówno aktorskich, jak i reżyserskich, jak 'Dwa osły dla siostry Sary', 'Breezy', 'Uwodzicielka', 'Zagraj mi coś', 'Gdzie orły śmią'. i to, gdzie gra przysłowiową 'rybę na suchym lądzie', zupełnie poza swoim zasięgiem, jako zastępca szeryfa z prowincji, który musi odnaleźć uciekiniera w megalopolii Nowego Jorku, nic mniejszego. Wielka różnorodność tego czasu to luksus kinematograficzny do przeglądania i odkrywania samemu. Moja szansa przyszła w ogromnym '35 lat 35 filmów', a w ostatnich czasach były jeszcze większe kompendia. Wszystkie oferują świetną wartość dla wymagającego kinomana.

Człowiek musi robić to, co musi robić! Policjant z Arizony, Walt Coogan, zostaje wysłany do Nowego Jorku, aby odebrać ekstradowanego więźnia. Po tym, jak go zgubił w mieście, przysięga, że przyprowadzi go w jakikolwiek sposób, może być poza swoją jurysdykcją, może być traktowany z góry przez wielkomiejskich policjantów, ale Coogan ma swoje własne metody działania. Często uważany za prekursora Brudnego Harry'ego, Coogan's Bluff jest istotnym wpisem w panteonie gatunku filmów o twardych policjantach. Rutyna ryby na sucho zdaje się być na zawsze wykorzystywana, ale tutaj, w 1968 roku, nadal trzymała się mocno i dostarcza godną podziwu ściśłą fuzję wielkiego miasta z gatunkiem westernu.

Film 'Coogan’s Bluff' jest strasznie nudny. Nawet Clint Eastwood nie jest w stanie go podnieść. Nie jestem szybko gotów nazwać filmu seksistowskim, ale ten jest dość wyraźnie taki; zwłaszcza na początku z kobietami na końcu 'żartów' - czy to będzie o molestowaniu seksualnym, przemocy domowej czy nawet gwałcie. Nawet po tym wszystkim zostaje ci poważnie nudna fabuła. Nic godnego uwagi nie dzieje się przez pierwszy kawałek filmu, a gdy już coś się w końcu dzieje, nie udaje mu się tego zbudować. Tak jest przez całe 93 minuty, jedyną sceną, którą zapamiętam, będzie przyzwoicie nakręcona scena pościgu. Eastwood radzi sobie w roli głównej, choć trochę komiczny. Jego 'kaczka na suchu' zaczyna męczyć, podobnie jak ciągnące się żarty. Nie potrafię sobie przypomnieć żadnego innego aktora, który by się wyróżniał... ewentualnie Lee J. Cobb być może?

Eastwood jako antybohater kowbojski gliniarz w połowie lat 60. na Manhattanie