Daniel jest rekordowym dostawcą pizzy w Marsylii, który zbliża się do spełnienia swoich dwóch największych życzeń. Seks z jego koleżanką Lily i prawo jazdy na taksówkę. Wtedy jego telefon przypomina…
Daniel jest rekordowym dostawcą pizzy w Marsylii, który zbliża się do spełnienia swoich dwóch największych życzeń. Seks z jego koleżanką Lily i prawo jazdy na taksówkę. Wtedy jego telefon przypomina mu, że aby osiągnąć to drugie, będzie musiał, tymczasowo miejmy nadzieję, zrezygnować z tego pierwszego i udać się do centrum licencyjnego. Pomimo niejakich uroczystości, nie trzyma go to długo, ponieważ prowadzi taksówkę tak, jak jeździ na rowerze, i miejscowa policja nie jest zbyt pod wrażeniem. Na szczęście to dość nieudolny Émilien go zatrzymuje, a ma inne problemy z nieuchwytnymi złodziejami bankowymi. Uważa, że może wykorzystać umiejętności jazdy swojego nowego przyjaciela i jego intymną znajomość miasta, aby pomóc mu wytropić przestępców (w rzeczywistości w ogóle nie potrafi jeździć!) i tak narodzi się nieprawdopodobne partnerstwo. Luc Besson stworzył tu zabawny film, który jest parodią praktycznie każdego filmu o policjantach/koleżanach/zuchwalcach, jaki kiedykolwiek widziałeś, i przeważnie działa. Jest sporo akcji na ulicach, ale jest też trochę zabawy, gdy bromans się rozwija, i wkrótce staje się jasne, że Daniel byłby o wiele lepszym żandarmem niż Émilien kiedykolwiek mógłby być. Dodajmy do tego frustrujące uczucie drugiego mężczyzny do swojej koleżanki Petry i jego niezdarność wydaje się nie mieć granic. Zarówno Naceri, jak i Diefenthal dobrze współpracują, prezentując angażującą, graniczną slapstickową komedię, która kończy się przyjemnym hołdem dla filmu Italian Job (1969) przed scenami, które mogą sugerować kontynuację! Ten film mi się podobał.