Dom w głębi lasu The Cabin in the Woods

Zabawny i przerażony: wstrząśnięty, nie wymieszany. Świetny film, jeden z najlepszych w tym „gatunku” od dłuższego czasu.

Wreszcie dotarłem do The Cabin in the Woods. 8/10, świetna zabawa. Joss Whedonem napisany (również współautorstwo i reżyseria Drewa Goddarda, który napisał Cloverfield) sposób na starą horrorową kliszę, w której 5 stereotypowych nastolatków (akademik, sportowiec, palant, zdzira i 'miła' dziewczyna) wybiera się do lasu na brudny weekend. Nie jest zaskoczeniem powiedzieć, że ci nieszczęśliwi młodzi naiwniacy wydają się zostać wybrani i są bardzo uważnie monitorowani po drodze do lasu przez jakąś bardzo (bardzo) zaawansowaną technologią... kim? Agencją rządową? Z tymi facetami odwiedzamy najpierw, zanim w ogóle spotkamy naszych bohaterów; dwóch średnio wiekowych, białych kołnierzykowych specjalistów od IT, trochę zniechęconych tym, co wydaje się być dość monotonna praca (choć naprawdę nie jest), ale pełnych typowej biurowej koleżeńskości i zasadniczo pewnych siebie w swojej własnej kompetencji i w kompetencji licznych innych działów, które tworzą tę dość rozległą operację. Ktoś obserwuje naszych bohaterów/bohaterki, są wielcy. Więc, co się dzieje? Powiedzieć więcej oznaczałoby zacząć zdradzać rzeczy, ale ci młodzi ludzie są bardzo zamierzone archetypy, umieszczone w bardzo zamierzonym typowym scenariuszu horroru. Ponieważ to amerykański film osadzony w Ameryce, nazywa się The Cabin in the Woods, co odpowiada konwencjom nie wiadomo ilu amerykańskich filmów grozy. Gdyby to był J-Horror osadzony w Tokio, nazywałby się The Freaky Long-Haired Schoolgirl Ghost, co jest skutecznie zilustrowane w samym filmie z dużym i dość zabawnym skutkiem.

To jest kolejny z tych filmów, gdzie nie rozumiem, dlaczego tak wielu ludziom podoba się tak bardzo. Oczywiście, to nie jest naprawdę zły film, ale osobiście uważałem go tylko za umiarkowanie dobry. Nie jestem pewien, czy film miał być straszny, czy zabawny, czy oba. Nie był zbyt zabawny, a jedynie umiarkowanie straszny.

Jezus Chryste. Co się właśnie stało z moim mózgiem? Obawiałem się, że _Cabin in the Woods_ będzie rozczarowaniem, ponieważ tak bardzo go wyolbrzymiłem w swojej głowie, a wydawało się to tak absurdalne koncepcyjnie, że byłoby niemal niemożliwe to doskonale zrealizować. I może nie dołączy do moich ulubionych filmów, ale było... Tak. Przeklęcie. Dobre.