Pudłaki The Boxtrolls

'The Boxtrolls' ma elementy, które mi się podobają, ale ogólnie uważam, że jest on powolny.

Snatcher postanowił zdobyć białą czapkę! Dlaczego? Otóż symbolizuje to jego członkostwo w elitarnym mieście - i dostaje go do stołu na degustację sera, a facet lubi ser - nawet jeśli niekoniecznie go lubi! Pogardliwy „Lord Portley-Rind“ jednak nie zgadza się na to - dopóki nie zostanie mu obiecane, że pozbycie się złych, groźnych, porywających dzieci trolli w pudełkach. Dobrze, ma umowę - i wspólnie ze swoimi trzema pomocnikami zaczyna łapać te ciekawe nocne istoty. Czy są naprawdę takie niebezpieczne, jak twierdzi? Po jednym nalocie uciekamy z „Eggsem” i „Fishe” do podziemnej jaskini, gdzie żyją. Są społecznością, dbają o siebie nawzajem i prowadzą życie w pudełkach ubranych „Wombles” - recyklingując przy tym. Okazuje się również, że „Eggs” nie jest prawdziwym trollem, ale może teraz dorosłym brakującym niemowlęciem (i być może dublerem Nicholasa Houlta, co?). Co teraz następuje, to żywa i zabawna bitwa woli między likwidatorami a szybko malejącą liczbą trolli, które muszą znaleźć sposób na obronę i ujawnienie „Snatchera”, który ma dziwnego sobowtóra. Chociaż historia nie jest niczym nowym, animacja poklatkowa jest precyzyjna i kolorowa z kilkoma naprawdę angażującymi charakteryzacjami, wychwalającymi cnoty lojalności i przyjaźni, z malutkim sugestywnym wątkiem romansu, który dostarcza stabilnie tempowaną i ocenioną prezentację. Dobra zabawa!