Skandalista Larry Flynt The People vs. Larry Flynt

Larry Flynt: człowiek, potwór, bohater i zboczeniec. Po obejrzeniu tego filmu miałem wrażenie, że powinienem rozpocząć ten tekst ostrzeżeniem: nie powinniśmy mylić naszej opinii o Larrym Flyncie z naszą oceną filmu. Uwielbiam ten film, ale jestem pierwszy, który przyzna, że nie czuję żadnej sympatii do biografowanej osoby. Bez względu na mój pogląd, seks sprzedaje się, ludzie są przyciągani do wszystkiego, co ma zakazany aromat, a nawet dziś magazyn „Hustler” odnosi sukces, z kanałem telewizyjnym poświęconym treści dla dorosłych.

Oprócz swojej delikatnej głupoty w "Cheers", ta rola może być definiującą dla Woody'ego Harrelsona jako jednego z pionierów amerykańskiego przemysłu pornograficznego. Walcząc o przetrwanie swojego baru z pole-dancingiem, Larry Flynt (Harrelson) i jego brat Jimmy (Brett Harrelson) muszą wymyślić plan, a przypadkowa rozmowa z klientem sugeruje, że prenumerata magazynu mogłaby być rozwiązaniem. "Hustler" powstaje. Jest to ogromny sukces i razem z inspiracją jego przebiegłą dziewczyną Altheą (Courtney Love) wkrótce mają wystarczająco pieniędzy na alkohol, narkotyki, jacuzzi i nawet prywatny odrzutowiec! Problem jednak w tym, że purytanie nie są zbyt zadowoleni z jego dochodowych działań, więc zostaje natychmiast oskarżony o rozpowszechnianie nieprzyzwoitych materiałów. Jego postawa nie imponuje sędziemu (w rzeczywistości Larry Flynt) i zostaje skazany na dwadzieścia pięć lat więzienia! Dzięki staraniom swojego nowego prawnika "Isaacmana" (Ed Norton) szybko zostaje uwolniony i rozpoczyna dożywotnią kampanię na ujawnienie hipokryzji religijnych i politycznych fanatyków, których reprezentują tacy ludzie jak Jerry Falwell (Richard Paul) i Charles Keating (James Cromwell). W trakcie tej podróży przeżywa próbę zamachu, która przykuwa go do wózka inwalidzkiego, a następnie doznaje jeszcze większej tragedii w drodze do ostatecznej bitwy w amerykańskim Sądzie Najwyższym, gdzie same zasady pierwszej poprawki są na wagę złota. To historia, więc nie ma zbyt wielkiego ryzyka, ale surowe i wiarygodne pisanie obok występu Harrelsona, który potężnie oscyluje od beztrosko niegrzecznego do bystrego i wrażliwego, tworzy niemal sympatyczne wrażenie. Love również tu dobrze sobie radzi, jej wysiłek bez zahamowań, a chociaż Norton nie ma wiele do zrobienia, gdy jest na ekranie, przynosi potrzebną dawkę zdrowego rozsądku i lojalności do procedur. Jest to brudne i zgniłe - ale punkt Flynta, że jego biznes jest otwarty i szczery w tym, że jest taki, w przeciwieństwie do tych, którzy nie praktykują tego, co nauczają, jest tu dość mocno wyrażony i chociaż może być nieco sprośne, nigdy nie wydaje się być gratuitous graphic - tylko surowo wiarygodne przedstawienie życia w branży dla dorosłych, które nikt nigdy publicznie nie popiera.