Rogi Horns

Spodziewałem się bardzo niewiele, ale otrzymałem naprawdę wiele. Pierwsze słowo, które wypowiedziałem po obejrzeniu filmu, to 'nieprawdopodobne'. To oznacza, że film nie jest zły, ale jak mogłem go przegapić przez tak długi czas. To najlepszy film dark fantasy, jaki widziałem ostatnio. Wcześniej myślałem, że będzie podobny do filmu 'Tusk', który mnie trochę skręcał od oglądania. Ale w końcu, jaka jest różnica między kłami a/lub rogiem. Obydwa występują w parze, a zwierzęta mają je do obrony przed zagrożeniem. Kiedy oglądałem ten film, straciłem zainteresowanie tym. Tak, to głupi powód i teraz jest mi z tego przykro. Ten film zdominowany przez brytyjską obsadę, zwłaszcza za udział Daniela Radcliffe'a i Juno Temple, pomyślałem, że to brytyjski film, ale tak naprawdę nie był. Był to wspólnie wyprodukowany film kanadyjsko-amerykański, zaadaptowany z książki o tej samej nazwie i wyreżyserowany przez reżysera 'Zrcadla'. Historia była bardzo dobra, choć nie oryginalna, ale bardzo dobrze zgłębiła temat. Co kilka minut narracja zaczynała się zmieniać, co sprawiało, że fabuła stawała się bardziej napięta przed przejściem do części końcowej. Być może to najlepszy film Radcliffe'a, jaki widziałem po pożegnaniu z serią filmową 'Harry Potter'. Nie uważam go za typ chłopaka czekoladowego, ale ten rodzaj filmu mu pasuje. Myślę, że powinien zyskać mięśnie do kolejnych filmów tego rodzaju, ale jego wzrost jest kolejnym czynnikiem negatywnym. Film był w całości nakręcony w Kanadzie, fotografia była świetna, muzyka oraz występy. Nawet te ustawienia jak lasy, domek na drzewie wprowadzały wrażenie wilgotnej angielskiej i szkockiej atmosfery, które pasują do diabelskiego filmu z mitologicznymi postaciami. Żałuję, że recenzuję go tak późno, ale mimo wszystko to zrobiłem i mam to za sobą, więc mam nadzieję, że również wkrótce go zobaczycie, jeśli jeszcze tego nie zrobiliście.

Cieszyłem się na ten film, ponieważ opiera się na bardzo zabawnej książce, ale ostatecznie był tylko w porządku. Dobrze zrealizowany i zareżyserowany, Daniel Radcliffe jest w nim najlepszy, ale brakuje mu pioruna i ciemnego humoru z powieści. Postać Juno Temple jest boleśnie niewyraźnie napisana, podobnie jak większość drugorzędnych postaci. Najgorsze jest to, że traktuje siebie zbyt poważnie dla tak głupiej premisy. Jest trochę destrukcyjnej i chaotycznej zabawy, ale nie ma jej wystarczająco. Projekt stworzenia na zakończenie jest bardzo fajny, potem film po prostu się zatrzymuje, zamiast dać satysfakcjonujące zakończenie.

Naprawdę dobry zegarek, obejrzałbym jeszcze raz i mogę polecić. Ostrzeżenie o spustach: gwałt i morderstwo. Jest to w założeniu, ale niektóre źródła informacji ukrywają niektóre rzeczy bardziej niż inne. Niektóre filmy cierpią próbując być zbyt wieloma rzeczami, ale ten znajduje wspaniałą równowagę między zagadką morderstwa a religijnie mityczną. Myślę, że się uzupełniają. Bez względu na to, dlaczego postać Daniela Radcliffea została obdarzona rogiem, zdolności, które zdobywa, służą do ujawnienia zagadki. Nigdy nie miałem wrażenia, że istnieje martwe miejsce, gdzie fabuła nie posuwa się naprzód, ani nie powtarzaliśmy wszystkich szczegółów: dobrze utrzymują istotne informacje na pierwszym planie i odświeżają informacje w tempie.

Ludzie to upadli aniołowie z haniebnymi sekretami. Młody mężczyzna w górskim miasteczku pod Seattlem (Daniel Radcliffe) jest oskarżony o zamordowanie swojej ukochanej dziewczyny (Juno Temple). Gdy utrzymuje swoją niewinność, stara się odnaleźć prawdę, równocześnie rosną mu rogi i uczy się najgłębszych tajemnic mieszkańców miasta. "Rogi" (2013) to kryminalna dramma/fantastyka z elementami horroru i czarnej komedii. Był oparty na powieści syna Stephena Kinga, Joe Hilla, i ma ten smak Kinga à la "Potrzebne rzeczy" (1993), tylko z bardziej nowoczesnymi wartościami produkcyjnymi. Poza Juno po stronie żeńskiej, Kelli Garner gra przyjaciółkę protagonity, która jest tajnie w nim zakochana, podczas gdy Heather Graham jest na miejscu jako patologiczna kłamczucha. Dałbym temu wyższą ocenę, ale zakończenie jest niepotrzebnie długie i jest tam poważnie wymuszone pisanie dotyczące reakcji kogoś na raka. Ponadto, jest tam przesadzona scena 'gejowska' w radiowozie, która jest tylko na oczach. Można jednak argumentować, że było to zgodne z tendencją filmu do przerysowywania rzeczy w celu komediowego efektu. Film trwa 2 godziny i został nakręcony głównie w Squamish, Kolumbia Brytyjska, która znajduje się około 45 mil na północ od Vancouveru, oraz w Mission (dzielnica), która znajduje się na wschód od Vancouveru. OCENA: B-