Uśpiony obóz Sleepaway Camp

Jeśli szukasz filmu slasher, który pojawił się podczas światowego szaleństwa slasherów w latach 80. i zdołał uniknąć stania się kolejną kopią „Piątku 13.“, to byłby „Obóz śmierci“. Film oferuje wszystkie elementy charakterystyczne dla przeciętnej formuły slasher... i coś jeszcze. Mamy obóz, nieświadomych dorosłych, grupę zestereotypizowanych dzieci, tajemniczego zabójcę grasującego w okolicy, otwierający flashback pokazujący okropną tragedię i sporo trupów.

Na powierzchni „Obóz snu” (1983) przypomina pierwsze dwa filmy „Piatek trzynastego” (1980/1981) zmieszane z elementami „Klops” (1979), ale z większym brzegiem. Jak w pierwszym „Piatek trzynastego”, zabójca jest tajemnicą aż do końca. Podobnie jak w „Klops”, młodzież na obozie to nastolatkowie, włącznie z dojrzewającymi. Dzieci tego rodzaju nie pojawiły się w serii Piatek trzynastego aż do części VI (1986) i nawet potem nie były skupione na nich.

Sleepaway Camp to amerykański niezależny horror od reżysera Roberta Hiltzika. Który napisał, wyreżyserował i wyprodukował film. Wprowadza bardzo młodą Felissę Rose jako Angelę Baker. Wraz z lokalnymi aktorami Jonathanem Tierstenem, Karen Fields i Christopherem Colletem. Mamy nawet rzadkie wystąpienie Roberta Earla Jonesa, brata Jamesa Earla Jonesa. A ten film oznaczał ostatnią rolę filmową dla Mike'a Kellina, który zmarł na raka płuc w sierpniu ‘83. Został wydany w amerykańskich kinach 18 listopada 1983 roku i stał się niespodziewanym hitem.