Tombstone Tombstone

Hollywood ponownie opowiada historię legendarnego stróża prawa, tym razem w wykonaniu Kurta Russella. Dodaj Vala Kilmera, Sama Neilla i Billa Paxtona do miksu, a to, co dostajesz, zdecydowanie nie krzyczy "A-lista", ale to, co masz, to zespół aktorski, który doskonale się sprawdza; ten film potrafi być czymś więcej niż sumą swoich części. Więź braterstwa i przyjaźni między Earps a Docem Hollidayem wydaje się autentyczna, a Kilmer wyraźnie cieszy się sceną kradzieży roli chorego dżentelmena, uwielbiającego adrenaliny Hollidaya. Powers Booth i Michael Biehn również tworzą charyzmatycznych złoczyńców, sceny między Biehnem a Kilmereem są szczególnie ostre, a strzelaniny Peckinpaha są niezwykle dobrze zrealizowane. W rzeczywistości strzelanina w OK corral jest jedną z najlepszych wersji nakręconych dotychczas. Czasami jednak film zbacza w melodramat (śmierć Morgana to najlepszy przykład) a zakończenie jest trochę za bardzo skupione na montażu i wydaje się trochę pochopne, ale to świetny kawałek starej szkoły popularnej rozrywki, który jest o wiele bardziej angażujący niż pompatyczny film Kevina Costnera wydany w tym samym roku.

Tombstone jest napisany przez Kevina Jarre'a i wyreżyserowany przez jego gwiazdę Kurta Russella, z kredytowanym reżyserem George'em P. Cosmatosem jako reżyserem duchowym. Zawiera duży zespół aktorski, w którym występują Val Kilmer, Sam Elliott, Bill Paxton, Michael Biehn i Powers Boothe. Film luźno oparty jest na historycznych wydarzeniach z lat 1881-1882. Fabuła podąża za niedawno emerytowanym oficerem policji Wyattem Earpem (Russell), gdy on i jego dwaj bracia, Virgil (Elliott) i Morgan (Paxton), przybywają do miasta Tombstone w Tuscon. Tutaj planują zdobyć fortunę i zdobyć udział w grze w lokalnej karczmie. Długoletni przyjaciel Wyatta, Doc Holliday (Kilmer), również dołącza do Earpów w mieście i nie trwa długo, zanim napotykają kłopoty w postaci The Cowboys - bezwzględnej grupy bandytów pod przywództwem Curly'ego Billa Brociousa (Boothe).

Bardzo dobrze wykonany western, który zastępuje gloryfikację surowym realizmem. Naprawdę podobał mi się ten film, który skoncentrowany jest na znaczących postaciach takich jak Wyatt Earp, Virgil Earp, Morgan Earp i Doc Holiday podczas ich działalności jako stróżów prawa w mieście Tombstone. W kulturze popularnej stali się sławni dzięki krótkiej, ale intensywnej wymianie ognia z grupą uzbrojonych mężczyzn z miasta, zwaną strzelaniną Ok Corral. Incydent, do którego doszło w październiku 1881 roku, był szeroko romantyzowany w początkach XX wieku i stał się symbolem Dzikiego Zachodu. W rzeczywistości strzelanina, która pojawia się w tym filmie, była tylko jednym z gwałtownych incydentów w długim sporze między stróżami prawa a uzbrojonymi mężczyznami. Przyczyny są nadal owiane tajemnicą, do której historykom trudno jest się przebić, a spór trwał dalej i zakończył się zabójstwem jednego z braci Earp oraz pościgiem i śmiercią niektórych zabójców, w prawdziwym polowaniu na ludzi. Jeśli jest coś w tym filmie, co zasługuje na uwagę, to praca aktorów. Mamy wspaniałą obsadę, pełną bardzo kompetentnych aktorów, którzy zaangażowali się w swoje odpowiednie role. Wysila się na to nasz podziw. Oczywiście, Kurt Russel zasługuje na szczególne wyróżnienie, gdy przyjmuje postać Wyatta Earpa, ale aktor dobrze wykorzystał tę rolę i udało mu się być bardzo charyzmatyczny i przyjazny dla publiczności. Sam Elliott, jeden z tych weteranów z dużą postawą i osobowością, mógłby być lepszy i jest niesamowicie dobry w tym filmie. Być może to najlepszy film aktora. Val Kilmer nie jest jednym z tych aktorów, którzy sprawiają, że chcę oglądać film, ale prawda jest taka, że również poradził sobie dobrze w swojej roli, potrafiąc dobrze zharmonizować kruchomość i charyzmę swojej postaci. Reżyserowany przez Kevina Jarre'a i George'a Cosmatosa, film jest jednym z tych westernów, które przeciwstawiają się klasycznej glorii kowboja, odwagi i zimności rewolwerowca i złoczyńcy, nadając bardziej realistyczny i historycznie wiarygodny smak filmom tego gatunku. Scenariusz jest bardzo dobry, jest bardzo dobrze napisany, a praca techniczna zespołów efektów wizualnych, charakteryzatorów, kostiumów i scenografii była naprawdę wykwintna. Kinematografia również nas nie zawodzi i bardzo sprytnie wykorzystuje wszystko to, a sceny i zdjęcia plenerowe, z wspaniałym oświetleniem i ciepłą paletą barw, która jest po prostu zachwycająca. Ścieżka dźwiękowa, mimo że nie jest zapadająca w pamięć ani warta szczególnej uwagi, spełnia swoje zadanie.