Inwazja łowców ciał Invasion of the Body Snatchers

Nadal jeden z najlepszych filmów o inwazji obcych, jaki istnieje. Nowocześniejsze filmy skupiają się na tym, ile broni i wybuchów jest potrzebnych do pokonania najeźdźców, ten jest trochę inny i ma silną obsadę oraz wiele momentów napięcia, które cię zainteresują. Dialog jest być może słaby w niektórych miejscach, a niektóre fragmenty na początku filmu się ciągną, ale wszystko to jest pokonane później przez przekonujące postacie i zawsze intrygującą fabułę. Zaczyna się powoli i prawie nie dostarcza wam wystarczająco informacji, aby dokładnie zrozumieć, co się dzieje, pozostawiając to waszej paranoi i wyobraźni, aby wypełnić pustkę, co zaczyna zmieniać film w bardziej horror z fabułą science fiction. Całkowicie niezapomniane zakończenie wywoła ciarki na plecach i jest jednym z najlepszych zakończeń filmowych, jakie kiedykolwiek widziałem. Jeśli jesteś zupełnie sam, o północy i w ciemności, to go włącz, ale nie zasypiaj...

Kiedy San Francisco zostaje zaatakowane przez pod-ludzi, film „Inwazja potworów” z 1978 roku, w reżyserii Philipa Kaufmana i z Donaldem Sutherlandem i Brooke Adams w głównych rolach, opowiada o przyjaciołach Matthewie i Elizabeth, którzy pracują w Wydziale Zdrowia w San Francisco. Zaczynają podejrzewać, że ludzie są jakoś duplikowani i problem wykrywają w obcych roślinnych strukturach. Leonard Nimoy gra psychologa Matthewa, a Jeff Goldblum i Veronica Cartwright są obecni jako para prowadząca salon z błotnymi kąpielami. Ten film mógłby być postrzegany raczej jako kontynuacja niż remake. Pierwszy film jest czarno-biały i prawdopodobnie zbyt przestarzały i umiarkowany dla nowoczesnych widzów, ale nadal warto go obejrzeć; akcja rozgrywa się w małym miasteczku w Kalifornii. Sequel z 1978 roku przenosi akcję do dużego miasta. Film z 1993 roku przenosi się na bazę wojskową na południu, podczas gdy wersja z 2007 roku przenosi się z powrotem do dużego miasta Waszyngtonu DC. Ten film ma specyficzny klimat z dużą częścią wydarzeń rozgrywających się w nocy. Panuje tu stłumiony tajemniczy i ponury nastrój, z paranoją zmieniającą się w konspiracyjną, a następnie w straszną rzeczywistość. Klimat lat 70. i obsada są tutaj najlepsze, podobnie jak ścieżka dźwiękowa z niepokojącymi utworami. Brooke Adams ma pięknie wyrzeźbione rysy twarzy (oczy, nos, usta, zęby, podbródek, policzki i czoło). Przerażająca sekwencja narodzin pod-jaj w ogrodzie jest przekonująco wykonana. FILM TRWA 1 godzinę i 55 minut i został nakręcony w San Francisco. SCENARIUSZ: W.D. Richter. OCENA: B