Wydział Pościgowy U.S. Marshals

Kontynuacja filmu „The Fugitive” z 1998 roku pod tytułem „U.S. Marshals” jest solidna, ale nie wyróżniająca się. Tommy Lee Jones powraca jako federalny marszałek Samuel Gerard. On i jego zespół ścigają uciekiniera o nazwisku Sheridan (Wesley Snipes) od dzikich terenów po ulice Nowego Jorku. Robert Downey Jr. pojawia się jako agent Służby Obrony, który pomaga marszałkom. Ta kontynuacja sprawia, że doceniamy, jak dobrze zrealizowany jest film „The Fugitive”. Ma ten sam podstawowy wątek, ale bez większości magii. Pierwszy akt z katastrofą samolotu i sekwencją w bagnach jest przyzwoity, ale nie dorównuje katastrofie autobusu/wypadkowi pociągu i sekwencji z tamy z poprzedniego filmu. Snipes jest skuteczny, ale jego postać nie wzbudza takiego samego współczucia co Kimble (Ford), ponieważ przez większość filmu nie wiemy, czy jest niewinny czy nie. Niemniej jednak, jeśli masz ochotę na film z tego samego kawałka co „The Fugitive”, „Enemy of the State” (1998) i „Con Air” (1997), to „U.S. Marshals” powinien spełnić oczekiwania, ale jest to najmniej z tych. Umieściłbym go na równi z „Patriot Games” (1992) i „Money Train” (1995). Film trwa 2 godziny i 11 minut i był kręcony w Tennessee (Reelfoot Lake), Kentucky (Benton), Illinois (Chicago, Bay City, West Vienna, Metropolis i Shawneetown) oraz Nowym Jorku.

Na fali „Con Air” (1997) teraz Tommy Lee Jones znajduje się w roli przewoźnika niebezpiecznych przestępców. Jego postać „Sam” ma za zadanie przetransportować „Sheridana” (Wesley Snipes), ale gdy podczas lotu dochodzi do bójki i zmuszonego lądowania, jego pasażer zachowuje się zupełnie inaczej niż oczekiwano i ucieka. Na jego pięty rusza nieustraszony zastępca marszałka, który zaczyna podejrzewać to samo, co już odgadliśmy - że cała ta sprawa jest podejrzana, a uciekinier nie jest dokładnie takim przestępcą, za jakiego go wszyscy uważali. Gra w kotka i myszkę nabiera tempa w gęstych lasach, „Sam” zdaje sobie sprawę, że nad nim ciągną się sznury i zaufanie staje się towarem deficytowym, zwłaszcza z jego nowym partnerem „Roycem” (Robert Downey Jr.). Scenariusz trochę pomaga, a zarówno Jones, jak i Snipes są sprawni, ale fabuła jest zbyt schematyczna i dla widzów dość łatwo jest w dość wczesnej fazie odgadnąć, co się dzieje i co musi się stać, gdy rozwiązanie zbliża się. Jeśli widzieliście „Uciekiniera” sprzed pięciu lat, może zauważycie jedno lub dwa podobieństwa, które naprawdę sprawiają, że ten film jest tylko dla gwiazdy, która wykonuje swoje zadanie. Zabija czas, ale to wszystko.