Sprawy wewnętrzne Internal Affairs

Jak duże dziecko z guzikami wszędzie. Naciskam guziki. Sprawy wewnętrzne są reżyserowane przez Mike'a Figgisa i napisane przez Henry'ego Beana. W rolach głównych występują Richard Gere, Andy Garcia, Nancy Travis, William Baldwin i Laurie Metcalf. Muzykę wspólnie wyprodukowali Figgis, Brian Banks i Anthony Marinelli, a zdjęcia zrealizował John A. Alonzo. Stylowy neo-noir, w którym Gere gra Dennisa Pecka, skorumpowanego policjanta, którego śledzą operatywi IAD Garcia i Metcalf. Peck jest mistrzem manipulacji, podstępnym sukinsynem, który ma palce w tak wielu błotnistych tortach, że mógłby założyć własną piekarnię. Gere jest w ogniu z rolą, Pecka napawa grozą, która jest stała przez całą grę. Kiedy Figgis i Bean położyli fundamenty postaci, fabuła zamienia się w psychologiczną bitwę woli i umiejętności między Peckiem a Raymondem Avilą (Garcia), z Peckiem zawsze o krok przed, bo wie, gdzie jest słabość Avili. Figgis powoli wzmacnia napięcie z wielkim wyczuciem, a potem uwalnia bestie dla aspektów thrillera scenariusza Beana. Wygląd i atmosfera dzieła to pełna zagłady, zręcznie umieszczająca nikczemność Pecka w mieście zalane przestępcami, prostytutkami i wynajętymi zabójcami. 8/10

To zapewnia publiczności zupełnie inną rolę niż zwykle dobrze wyglądające (romantyczne) postaci bohaterów związanych z Richardem Gere. W tym filmie gra „Dennisa Pecka“, na pozór porządnego policjanta, który jest tak obłudny, jak tylko się da. Gdy Andy Garcia zostaje wezwany, aby zbadać sytuację na jego obwodzie, szybko dochodzi do wniosku, że partner Gere'a - trafnie nazwany „Van Stretch” (William Baldwin) jest trochę nikczemnym bicie żon, i wkrótce on i Gere stają się wrogami. Scenariusz nie oszczędza - to otwarte przedstawienie przemocy domowej, chuligaństwa i korupcji policyjnej; i nie tylko jednego zbuntowanego policjanta, ale całej sieci, która sięga daleko i szeroko. Gere jest po prostu w porządku - szczerze mówiąc. Nigdy nie był moim ulubionym aktorem, a granie złego faceta poprzez od czasu do czasu mroczne spojrzenie i rzucanie f-słów nie wystarczyło, aby usunąć ten delikatny obraz miłego goody-goody. Jedyne, co Andy Garcia wydawał się kiedykolwiek zrobić, to być związane z dużą ilością żelu, a cała rzecz ma pewną profesjonalizm w produkcji, który efektywnie zneutralizował wszystko szorstkie lub brudne w ich zachowaniu. Obejrzałem to, ponieważ jest zimno, a to było w telewizji - ale nie jestem pewien, czy wiek mu pomógł, i myślę, że może już więcej się nie zatroszczę.