How to Have Sex How to Have Sex

Tara, Em i Skye przyszły na imprezę i imprezowały ostro. Historia skupia się na tych trzech przyjaciołach na wakacjach, którzy chcą się pieprzyć; Tara, w szczególności, będzie miała pierwszy raz. Ta historia o dorastaniu jest całkowicie przygnębiająca, ale z niektórymi z najbardziej ekscytujących scen tanecznych i imprezowych z muzyką, która daje czad, niemożliwe jest oderwać wzrok.

Myślę, że każdy rodzic późno-teenagerskiego dziecka będzie zszokowany tym, co się dzieje, gdy trzy dziewczyny udają się do Heraklionu w poszukiwaniu słońca, morza i seksu. Przyjeżdżają pełne energii - zdecydowane na dobrą zabawę i na uprawianie seksu. Szybko dowiadujemy się, że „Tara” (Mia McKenna-Bruce) jeszcze tego nie doświadczyła i z zapałem chce to zaznaczyć na swojej liście rzeczy do zrobienia. Razem z koleżankami „Skye” (Lara Peake) i „Em” (Enva Lewis) zaprzyjaźniają się z ludźmi, których balkon sąsiaduje z ich. „Tara” trochę się zakochuje w tatuażystce i kierowcy vana „Badgerze” (Shaun Thomas), który jest tam z przyjaciółmi „Paddy” (Samuel Bottomley) i „Paige” (Laura Ambler). W trzecią noc film przestaje być dziennikiem wideo hedonistycznego zachowania, gdy jej przyjaciółka „Badger” zostaje porwana doświadczeniem przy basenie, a ona znajduje się sama, potem na plaży z... Co teraz następuje, zaczyna być istotą filmu. Kiedy to, czego chcemy, nie jest tym, czego chcemy, kiedy nie oznacza naprawdę tak - albo oznacza tak, bo chcesz coś skończyć, albo tak, bo jesteś ciekawy, albo tak, bo jesteś zbyt podekscytowany, by cokolwiek przemyśleć - i jesteś w ramionach charyzmatycznej osoby? Ten film nie jest przemocowy w żadnym graficznym sensie, ale ma dość emocjonalny wpływ, gdy McKenna-Bruce zgrabnie radzi sobie z jej zewnętrzną, skoczną i żywą osobowością, z młodą kobietą, która wciąż bardzo się rozwija - i jest wrażliwa. Ostatnie dwadzieścia minut nie przypadły mi do gustu - odebrali one filmowi dużą część niejednoznaczności, która dotychczas czyniła go wzruszającym i godnym omówienia. W tym momencie zachowanie staje się po prostu złe i odrażające - zanim wszyscy wrócą do domu. To jest historia o dziewczynie, ale równie dobrze mógłby być o chłopcu - pod presją zarówno od siebie, jak i od rówieśników, aby wykazać się/dostosować nieświadomie długoterminowych konsekwencji wszędobylskiego piasku. Dla mnie problemem jest to, że film jest zbyt dużą dokumentacją z życia większej części czasu. Musimy czekać zbyt długo, zanim historia zacznie efektywnie przekazywać swoje przesłanie, a potem myślę, że dość szybko się spieszy i kompromituje swoje przesłanie. Warto go jednak obejrzeć - a McKenna-Bruce jest bardzo pewna siebie i imponująca.

Recenzja filmu "How to Have Sex" spełnia wysokie oczekiwania, oferując przemyślaną eksplorację zgody, społecznego ulegania gwałtowi i borykających się z nim nastoletnich. Przełomowy występ Mii McKenna-Bruce autentycznie uchwycił głęboką transformację protagonistki Molly Manning Walker, która odważnie pozostawia kluczowe rozmowy niewypowiedziane, odzwierciedlając unikanie społeczeństwa niekomfortowych prawd. Technicznie imponujące, upiorny miks dźwiękowy wzmacnia złożoność narracji, płynnie wpasowując się w atmosferę tematu. Pilna prośba do widzów o zastanowienie się nad własnymi zachowaniami lub ich brakiem.

Klasyczne amerykańskie ustawienie American Pie o grupie młodych ludzi na misji stracenia dziewictwa, tylko umieszczone w rzeczywistości, gdzie zabawa narkotykami i alkoholem ludzi, których mózgi ciągle się rozwijają, jest bardziej przerażająca niż komiczna. Dobrze zagrane i wiarygodne postacie, ale po prostu nie uważałem tego za bardzo przekonujące. Może dlatego, że punkty fabuły są zbyt powszechne, zarówno w filmie, jak i w rzeczywistości.

Naprawdę rozczarowujące jest, gdy film podejmuje poważny temat, ale źle radzi sobie z wykonaniem historii z nim związanej. Tak właśnie jest w przypadku debiutanckiego filmu scenarzystki i reżyserki Molly Manning Walker o kłopotliwych konsekwencjach związanych z niewystarczającymi decyzjami dotyczącymi seksu w wieku dorastania. Gdy trójka brytyjskich nastolatków (Mia McKenna-Bruce, Lara Peake, Enva Lewis) wybiera się na wakacje w stylu spring break do miejscowości Malia na wyspie Krety, oczekują burzliwego, pełnego zabawy czasu pełnego picia, tańca i hedonizmu seksualnego. Ostatni z tych celów jest szczególnie ważny dla Tary (McKenna-Bruce), jedynej dziewicy w grupie, która pragnie przekroczyć próg dorosłości. Jednakże, gdy dąży do spełnienia tego celu, odkrywa, że decyzja niesie za sobą więcej komplikacji, niż się spodziewała, niektóre z nich ciążą jej ciężko, gdy próbuje je uporządkować. To jest zrozumiałe, biorąc pod uwagę głęboki charakter tego rytuału przejścia. Niestety, ten dylemat jest osadzony w narracji, która jest fundamentalnie nieprawdopodobna. Po pierwsze, jaki rodzic w zdrowym rozsądku pozwoliłby swojemu nieletniemu dziecku wybrać się w taką niepilnowaną podróż, która z łatwością mogłaby być postrzegana jako ćwiczenie w bezmyślnej beztrosce? A potem jest fabuła, która obfituje w klišé i przewidywalność, opowiadająca historię, która jest bardziej niż trochę znajoma. W rozwijaniu tej banalnej narracji, obraz jest wypełniony niekończącymi się ujęciami krzyczących, niezrównoważonych imprezowiczów spożywających w nadmiarze, fałszujących karaoke i przewracających się, gdy noc się kończy. Trudno również zrozumieć wiele z tego, co mówią postaci, z uwagi na ich niezdyscyplinowane zachowanie po alkoholu i grube cockneyskie akcenty, sprawiające, że wyglądają i brzmią jak chuligani, tłum hucznych, niewyraźnych kibiców piłki nożnej. Pomimo powagi poruszanego tutaj tematu, trudno traktować ten film poważnie - i utrzymać zainteresowanie historią i jej postaciami - w miarę jak film się rozgrywa. Jeszcze bardziej zagadkowe jest to, jak ten ważny, ale wyświechtany materiał zdołał zachwycić tylu ludzi podczas sezonu nagród 2023, otrzymując wyróżnienia i nominacje na Festiwalu Filmowym w Cannes i w konkursie BAFTA Awards. Gdyby ta oferta była trochę mniej oczywista, mogłaby bardziej skutecznie przekazać swoją treść, ale tutaj jest niewiele, czego nie widzieliśmy już wiele razy wcześniej, osłabiając istotną wiadomość, którą próbuje przekazać.