Anglik, który wszedł na wzgórze, ale zszedł z góry, reżyserował Christopher Monger, a scenariusz napisał Ivor Monger. W rolach głównych wystąpili Hugh Grant, Ian McNeice, Tara Fitzgerald, Colm Meaney…
Anglik, który wszedł na wzgórze, ale zszedł z góry, reżyserował Christopher Monger, a scenariusz napisał Ivor Monger. W rolach głównych wystąpili Hugh Grant, Ian McNeice, Tara Fitzgerald, Colm Meaney i Kenneth Griffith. Muzykę skomponował Stephen Endelman, a zdjęcia wykonał Vernon Layton. Akcja filmu rozgrywa się w 1917 roku, gdzie Grant i McNeice grają dwóch angielskich kartografów, którzy przybywają do walijskiej wioski Ffynnon Garw, aby zmierzyć to, co miejscowi z dumą ogłaszają jako pierwszą walijską górę. Okazuje się jednak, że "góra" jest o 16 stóp poniżej wymaganych 1000 stóp, co oznacza, że może być sklasyfikowana tylko jako wzgórze. Ta wiadomość wywołuje niezadowolenie wśród mieszkańców, którzy próbują powstrzymać kartografów przed powrotem do domu, podczas gdy oni próbują zbudować szczyt wzgórza powyżej 1000 stóp. Film o wielkim tytule, który jest równy wielkości jego serca, zawdzięcza wiele tym zabawnym filmom opartym na społeczności, które wychodziły z Ealing Studios w latach 40. i 50. XX wieku. Mimo że jest oczywiste w zarysie fabuły i strukturze, po prostu zignorowanie go nie oddaje sprawiedliwości doskonałej pracy zespołu aktorskiego i scenarzystów Ivora i Chrisa Mongera. Z Grantem, który robi to, co robi najlepiej, przyjemny nerwowy sztywniak, obraz ma głównego aktora w pełni komfortowego z tonem i fakturą produkcji. Scenariusz ma wspaniałe ucho dla dialogu małej wioski, a wśród wartości tematu ducha społeczności siedzi niemal ponury obraz skutków wojny na takiej społeczności. Projekt produkcji jest atrakcyjny, z fotografiami Laytona na lokalizacjach w Powys wizualną ucztą, a muzyka Endelmana ma odpowiednio ciepły i wesoły nastrój; nawet jeśli zaczyna się trochę powtarzać później w filmie. Nie ma szerokiego zasięgu, to jasno film skierowany do małej części fanów kina, którzy kochają te filmy. Ale w czasach, gdy film jest zalewany przez CGI i wizualną sztuczkę, powrót do czegoś takiego jak Anglik, który wszedł na wzgórze, ale zszedł z góry oferuje bardzo odświeżające i odwracające uwagę doświadczenie.