Roztańczony buntownik Strictly Ballroom

Część 1 Trilogii Czerwonej Kurtyny Baz Luhrmanna: 'Taniec wszech czasów'. Rozrywające! To tak, jakby 'Dirty Dancing' i 'Ostrze chwały' miały dziecko. Części komediowe działają lepiej niż romantyczne, ale ogólnie jest to przyjemne do oglądania - nawet dla kogoś, kto nie interesuje się tańcem. Jest również niezwykle przewidywalne, ale to wcale nie przeszkadza filmowi. Debiutanci, jak sam Luhrmann, Paul Mercurio (Scott) i Tara Morice (Fran) dobrze współpracują, a Bill Hunter jest wspaniałym wsparciem; choć nie dorównuje swojej roli w klasycznej 'Kangur Jack' z 2003 roku. Przepraszam, nie przepraszam.

Rzadko który film może być uznany za ożywienie całego gatunku programowania, ale ten zdecydowanie ożywił zainteresowanie mediów - i uczestnictwa - w reputacyjnie stabilnym zajęciu jakim jest taniec towarzyski. Młody, utalentowany i przystojny "Scott" (Paul Mercurio) jest zdeterminowany, by dostać się na szczyt i zrobić to swoim sposobem. Nie zadowala go status quo określone przez starzejący się komitet pod przewodnictwem bufona, jakim jest "Barry Fife" (Bill Hunter). Jego rodzice są sceptyczni, ale gdy spotyka "Fran" (Tara Morice), to mistrzostwa są w zasięgu i zasady są tu po to, by je złamać. Baz Luhrmann pozwala obsadzie i taneczności zrobić tu robotę. Dialog jest ziemisty, czasem błyskotliwy, ale przeważnie jest tu dużo tańca, który dobrze ilustruje surowy reżim dyscypliny wymaganej do występowania na najwyższych poziomach w tym, co ogólnie uważane jest za dość senny sposób spędzania czasu. Jest tu wiele silnych postaci drugoplanowych - przede wszystkim jego matka "Shirley" (Pat Thomson) i raczej skryty ojciec "Doug" (Barry Otto), aby uzupełnić naprawdę doskonałego Huntera (i jego perukę). Film mieści mnóstwo treści w dziewięćdziesięciu minutach i wykorzystuje świetną ścieżkę dźwiękową, aby utrzymać całość w ruchu i zapewnić rozrywkę.

Film, który pozostaje świeży i przyjemny, nawet jeśli fabuła cierpi na irytujące klišee i inne problemy. Taniec jest jedną z tych sztuk, które czasami są przedstawiane w kinematografii, a ten film jest dość podobny do innych, które skupiają się na tańcu towarzyskim i dużych konkursach tanecznych. Reżyserowany przez Baz Luhrmanna, jest jednym z najmniej uznanych filmów w karierze tego reżysera, ale fakt, że został zauważony nie odbiera mu jego wartości: niewątpliwie jest to dobry film do obejrzenia, a opowiadana historia jest nadal świeża.