Detoks D-Tox

Sly Stallone gra agenta FBI, który zwraca się do alkoholu, gdy jego miłość życia pada ofiarą szalonego seryjnego mordercy, który zabija policjantów. Po tej tragedii zmuszony jest uczestniczyć w programie w odległym zakładzie, ale wkrótce okazuje się, że seryjny morderca wciąż jest wśród nich. Film D-Tox był długo odkładany i jest raczej przeciętnie przyzwoity, ale jest tak klasyczny i głupi, że trudno go polecić z pewnością. Pomimo dobrej atmosfery i kilku sercowych śmierci, film ostatecznie staje się przeciętny.

Agent FBI 'Molloy' (Sylvester Stallone) od dwóch lat ściga seryjnego zabójcę policjantów i mimo dziewięciu morderstw nadal nie może go złapać. Zabójca postanawia odwrócić karty na swojego ścigającego, zabijając nie tylko jego bliskiego kolegę, ale także jego narzeczoną - i to sprawia, że 'Molloy' sięga po butelkę. Jego kolega zapisuje go na program detoksykacji w bardzo odległym ośrodku specjalizującym się w leczeniu alkoholików-policjantów, ale zanim ma szansę się poprawić, odkrywa, że jego największy wróg również się zameldował i rozpoczyna się groźna gra w kotka i myszkę, która prowadzi do rzezi... Wszystko jest trochę przewidywalne, chociaż Stallone może mieć trochę więcej głębi w swojej postaci niż w wielu innych jego bardziej testosteronowych produkcjach. Kilka krótkich scen z Krisem Kristoffersonem jako szefem placówki próbującym pomóc; i całkiem porządna obsada podejrzanych utrzymuje tempo, ale dialog jest okropny i historia jest bardzo schematyczna - łatwo zgadnąć, kto tak naprawdę jest przestępcą... Jest to w porządku, zdecydowanie nie tak złe jak wiele innych występów Sylvestra, ale prawdopodobnie zasłużył na bezpośrednie wydanie wideo.