Wydział Rosja The Russia House

Produkcja artystyczna z Seanem Connerym i Michelle Pfeiffer, ale nieciekawa historia szpiegowska.

Sean Connery przynajmniej wygląda na to, że dobrze się bawi w tej dość suchej adaptacji opowieści Johna Le Carré o szpiegostwie z okresu zimnej wojny. Jest „Barley”, wydawca, który jest rekrutowany przez MI5, aby zbadał tajny dokument wysłany z ZSRR, który przedstawia ich arsenał nuklearny. Trzeba powiedzieć, że zarówno Brytyjczycy, jak i ich odpowiednicy z CIA mocno się obawiają, że to może być prawda, ale trzeba to sprawdzić - i właśnie dlatego rekrutują „Barleya”. Podróżuje do Moskwy, aby spotkać się z autorem, o kryptonimie „Dante” (Klaus Maria Brandauer), i to właśnie tam staje się coraz bardziej rozproszony przez swoją „redaktorkę” (Michelle Pfeiffer) - kobietę, której jego źródło twierdzi, że nigdy się nie spotkali! W miarę rozwoju fabuły staje się jasne, że są pociągane za sznurki, ale także że „Barley” zaczyna myśleć samodzielnie, i niekoniecznie swoim mózgiem. Czy będzie trzymał się planu, czy wrzuci kłodę pod nogi swoim zachodnim szefom? To wystarczająco solidna historia, ale jest zbyt cienka. Między postaciami Connery'ego i Pfeiffer (i jej tandetnym akcentem) nie ma żadnej chemii, a mimo że jest wiele fałszywych tropów, aby podsycać intrygę, wszystko jest podane w dość sterylny i rozproszony sposób. Historie Le Carré zawsze skupiały się na szczegółach, a ten film raczej omija to na rzecz rozwijania się rozwijającej się miłości, co trochę obniża poczucie napięcia, co nie jest naprawdę wspomagane ani nijakością Jamesa Foxa i Roya Scheidera. Da się to obejrzeć, ale nie są to najlepsze dwie godziny nikogo.