Ucieczka nawigatora Flight of the Navigator

Wystarczająco przyjemne. 'Lot nawigatora' prezentuje interesującą koncepcję, którą dobrze ożywiają. To nic specjalnego i mogło być prawdopodobnie bardziej ekscytujące, ale wciąż trwa piękne 90 minut. Specjalne efekty nie zestarzały się niesamowicie, ale wciąż odpowiednio służą zamierzonemu celowi. Joey Cramer jest dobry w głównej roli jako David, podczas gdy Paul Reubens jest dość zabawny jako Max. Młoda Sarah Jessica Parker (Carolyn) również się pojawia. Film nie trafia do zamierzonych serc z fabułą, ale jest tam element troski o Davida ode mnie; tylko na końcu. Porządny Disney.

To wytrzymało próbę czasu niezwykle dobrze od momentu premiery w 1986 roku. Pomijając dość przestarzałą syntezowaną ścieżkę dźwiękową, to nadal dość zabawne sci-fi przygoda. Kiedy "David" (Joey Cramer) idzie odwiedzić swojego brata, poślizgnie się i uderzy głową. Po powrocie do domu odkrywa, że to już nie jest jego dom. Policja szybko go ponownie łączy z rodzicami, ale gdzie był przez ostatnie osiem lat? Naukowcy postanawiają go badać, a wtedy odkrywa, że posiadają statek kosmiczny - a ten statek do niego woła. Gdy wsiada na pokład, zdaje sobie sprawę, że był eksperymentem, który nie wyszedł superkomputerowi statku - ale czy potrafią to wszystko poukładać i odzyskać chłopca w odpowiedniej linii czasowej, zanim władze go dopadną? Tutaj nie ma zagrożenia, więc oczywiście wiemy, co się stanie - ale młody Cramer, jego partnerka w zbrodni w laboratorium "Carolyn" (Sarah Jessica Parker - nic mniej) i Howard Hesseman jako porządny naukowiec "Dr. Faraday" dają popis sympatycznych występów. Historia to prosty, przyjazny dla rodziny wątek, z adekwatnymi efektami wizualnymi, gdy statek zmienia kształt, podróżuje pod wodą, z dużą prędkością itp. Lubie czasem to obejrzeć - ma w sobie ciekawą dobroduszność, która sprawia, że jest to przyjemne oglądanie.